Wat idealen en kiezers zijn voor politieke partijen, zijn goede bedoelingen en leden voor onze sportbonden. In beide werelden van geld en macht gaat het er om, hoe je alle kikkers in één kruiwagen houdt, en verdeeldheid tot éénheid kneedt. De roeisport is een mooi voorbeeld. Die heeft intussen namelijk wel drie smaken – en dan laten we het indoor-roeien maar even buiten beschouwing: één gebaseerd op het vlakwater-roeien (‘gladroeien’), dan heb je het sloeproeien en sinds kort de ‘coastal rowing’-discipline met olympische aspiraties.
En omdat we historisch in een land leven met evenveel kerken als geloven, is de roeisport dus ook minimaal drie organisaties rijk. Die vallen maar deels samen met de verscheidene disciplines. En soms is er een overlap. De spelers zijn de Koninklijke Nederlandsche Roeibond (KNRB – ruim 34000 leden via 121 verenigingen), de Federatie Sloeproeien Nederland (FSN – 150 verenigingen met 198 ingeschreven roeisloepen) en het Watersportverbond (KNWV – ruim 80.000 leden via 400 verenigingen). Van ouds zijn er binnen het Watersportverbond veel gemengde Roei- en Zeilverenigingen. Hoe – en óf – de roeiers uit die verenigingen nu worden geteld is niet duidelijk. Wel bestaat er ook nog een Dutch Pilot Gig Association (DPGA). Een ‘Gig’ is een snelle roeisloep voor zes roeiers met stuurman, die vroeger aan de Engelse zuidkust werd ingezet als loodsboot. Deze DPGA is ‘partner’ van de KNRB, maar bestaat zo te zien voornamelijk uit een achttal KNWV-verenigingen.
Verschillende organisaties, die elk voor zich roeiers naar zich toe willen trekken. Zelfs in een openlijke concurrentieslag. In het 2017-plan van de KNRB lezen we: “Gig-roeien is een vorm van sloeproeien. Op dit moment is deze groep aangesloten bij het watersportverbond. De ongeveer 1000 Gig-roeiers voelen zich echter meer thuis bij onze roeigemeenschap. De grote gelijkenis in de beweging biedt mogelijkheid tot samenwerking…” en “Verder met plan van toetreden Gig-, indoor- en Coastal-roeiers tot de KNRB”.
Als de KNRB de strijd om de Gig-roeiers binnen de gemixte verenigingen van het Watersportverbond (KNWV) maar sportief wil houden. Roeien en zeilen horen historisch nu eenmaal een beetje bij elkaar. De KNRB zou zich beter eerst eens op het integreren van de FSN kunnen richten. Zou ik zo zeggen vanaf de walkant. De Roeibond doet het op dit moment overigens al bovengemiddeld goed. In 2012 waren er volgens het meerjarenplan 2013-2016 30.000 roeiers via 116 verenigingen aangesloten. Eind 2016 zijn dat er volgens het jaarplan 2017 om precies te zijn 34.142 via 119 verenigingen. Een derde daarvan is een studentenvereniging. Dat is een groei van ruim 13%, in jaren dat veel sportbonden hun ledental zien teruglopen en vergrijzen. En dat is niet alleen omdat de roeibond in 2017 zijn 100-jarig bestaan heeft gevierd.
Binnen de KNRB is het aandeel fanatieke roeiers relatief groot. In 2016 besloot de algemene ledenvergadering tot een contributie verhoging van 4,50 euro op voorwaarde dat dit geld bestemd zou worden voor talentontwikkeling, met name voor junioren (3 euro per lid) en voor opleidingen en sportparticipatie (1,50 euro per lid). Bij andere bonden wint veelal toch de breedtesport het van de olympische gekte. En gelukkig maar. Sinds de internationale roeibond FISA overweegt het Coastal Rowing in de Yole de Mer op open water ook nog olympisch te maken, ziet de Roeibond in deze ‘kustroeiers’ ook weer een nieuw potentieel aan leden. Kortom, het gaat de Roeibond gewoon voor de wind. Met reden.
Want zelfs als je al veel watersporten hebt beoefend, is roeien een unieke toevoeging. In een boot met een ‘rollend stoeltje’ of een ‘sliding rigger’ roei je met benen en armen tegelijk, waarbij je ook nog je buikspieren gebruikt. Daarbij kun je net als op de racefiets behoorlijk tot het gaatje gaan…. Ja, dat heet ontspanning, maar past wel in ons fitness-tijdperk, waarin we steeds beter weten hoe ons lichaam optimaal functioneert en kan blijven functioneren. Want roeien is ook een sport, die je individueel of met een groep tot op hoge leeftijd kunt blijven beoefenen.
Wie zich wil wagen aan de roeisport, kan zich natuurlijk aansluiten bij een passende vereniging (en zo bij één van de bonden…). Dan hoef je geen eigen boot aan te schaffen. Maar dat vraagt wel enige flexibiliteit in planning van je sporturen, omdat je bij het roeien in een verenigingsboot zeker in het begin van anderen afhankelijk bent. Ook zijn er tegenwoordig verschillende skiff-achtige roeiboten op de markt, waarmee je prima zelfstandig, veilig en stabiel van wal kunt steken en waarvan de prijzen ver onder die van een sloep liggen. Voorbeelden daarvan zijn de Franse Lite Boats en de Nederlandse Volans. Dan kun je het stellen zónder vereniging of bond….
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink
