U leest het verhaal van een schipper zonder boot. Want deze is verkocht. Niet vanwege de crisis en niet omdat wij het varen wel voor gezien houden. Het tegendeel is waar. Wij hadden namelijk graag een ligplaats gehad in La Rochelle aan de Franse westkust. Maar daar maak je de volgende tien jaar (..) weinig kans mét een boot. Een wachtlijst van hier tot gunter, moet u weten. Dáár een boot kopen zou wel een oplossing kunnen zijn.
Zo zijn we dus aan een nieuw avontuur begonnen. Bij de verkoop van onze boot hoorde ook de keuring. En de spanning die je erbij cadeau krijgt. In het water en uit het water. Het blijven hachelijke momenten, wanneer een even gecertificeerd als zwijgzaam expert met de modernste middelen de aluminium boot eindeloos bevoelt en beklopt. Stel je voor, dat hij in zijn niet aflatende zoektocht inderdaad een verborgen gebrek of corrosie zou vinden.
Na een seance van ruim twee uur voor alleen motor, romp en roer volgt zijn uitspraak: het schip is in orde. Verbaast me toch ook weer niets… Alleen één dingetje: de dynamo laadt niet goed op de draaiende motor. En dat is gek na tien jaar probleemloos varen met een nieuw gekochte boot. Van huis uit zijn wij wel nogal sober in stroomgebruik. Ik voedde hoogstens incidenteel m’n laptop op de accu en sporadisch lagen we een paar dagen drooggevallen op het Wad. Met veel plezier, koelkast aan, en zonder enige klacht. We lagen aan walstroom, waar het mogelijk was, maar dat was zeker geen must. Het gevonden euvel kon overigens ook geen invloed meer hebben op de overeengekomen prijs. Daar ging het niet om, want die stond vast.
Ik ben niet a-technisch, maar ook geen technicus. Het was me wel opgevallen dat het voltmetertje boven de kaartentafel alleen tot de 14 volt steeg wanneer we aan de walstroom lagen. Bij een draaiende motor nooit. En dat had wel gemoeten, heeft de bewuste expert mij nu uitgelegd. Raar geval dus: je motor al die jaren keurig laten onderhouden, maar toch met een half functionerende dynamo gevaren.
Had ik eerder wijzer kunnen zijn? De boot was in onderhoud geweest bij drie door alle instanties erkende bedrijven. Vaklui. Die voeren stap voor stap hun organieke onderhoudshandelingen uit en starten ter controle de motor. Die prompt aanslaat. Na zeven jaar zijn de accu’s vervangen. Niks bijzonders. Wie kijkt er dan verder? Ook de diodebrug bleek in orde. De expert vertelde me, dat de dynamo mogelijkerwijs pas stroom ging leveren, wanneer de accu’s een minimum hadden bereikt. Volgens de nieuwe eigenaar bleek de regelaar op de dynamo after all de boosdoener te zijn.
Conclusie: al koop je een nieuwe boot, en gun je hem al het geadviseerde en erkende onderhoud, dan nog kan al die geboden service je dus tien jaar lang onnodig op ampère-rantsoen stellen. Omdat niemand je heeft geleerd, dat je voltmeter ook bij een draaiende motor een paar volt meer moet aanwijzen. En je nooit hebt geklaagd of gevraagd. Zo simpel en dom werkt dat. Een leermomentje, hoe verklaarbaar ook, waaraan ik toch een behoorlijk knullig gevoel over hou. Maar natuurlijk liever dit, dan een wezenlijk gebrek. En minder gelukkig zijn we er nooit om geweest. Nu maar kijken hoe we verder ‘varen’…
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink
