Jazeker, we doen mee in de wereld van de superjachten en zomers tuffen we massaal door gracht en kanaal. We onderhouden een immens netwerk van zeilwedstrijden en zeilwedstrijdjes. Daarbij leiden we gesubsidieerde zeilers op tot fijn afgestelde olympische machientjes, die topprestaties leveren, die helaas snel verbleken. Maar in de wereld van de echte zeilhelden en oceaanraces die serieus meetellen, laten we het compleet afweten.
Terwijl het in de internationale pers gonst van het nieuws rond de komende Volvo Ocean Race, die op 29 oktober in Alicante start, is dit topevenement in Nederland een complete ‘ver van m’n bed show’ geworden. Terwijl een Fransman in 61 dagen rond de wereld raast om een wereldrecord te verbeteren (het waren helaas vier dagen te veel), lezen wij er in de Nederlandse pers helemaal niets over. Geen regel. Laat de zeilsport ons koud? Gelukkig hebben we Laura Dekker nog. Internationaal gezien is zij op dit moment waarschijnlijk de bekendste Nederlandse zeiler. Zonder Delta Lloyd, zonder watersportverbond, zonder medailles… Hoe zit dat nu met ons watersportland?
Terwijl het toch zo mooi zou kunnen zijn. Want er lopen heel wat Nederlandse zeilers rond met dezelfde droom van het ‘echte werk’. We kunnen zo een team bedenken met een macht aan bewezen zeilervaring, en commercieel en bestuurlijk talent. We fantaseren voor u moeiteloos een nationaal dream team bij elkaar. Inzetbaar als team, solo en als walploeg. Zomaar een gedroomd ad hoc clubje.
Valt te denken aan Herbert Dercksen (die afgelopen september nog hoopte op een Nederlandse America’s Cup deelname), Wouter Verbraak (die de Hugo Boss in de Barcelona World Race rond zeilde en vanaf de Falkland eilanden meldde ‘een Nederlands platform voor oceaanracen te willen opzetten’), de 650 laatbloeier Robert Rosen Jacobson, en de taaie 650 volhouders Christa ten Brinke en Ysbrand Endt. Hebben we verder nog Koen van Esch, Lucas Schröder (“Mijn uiteindelijke doel is om als eerste Nederlander solo rond de wereld te racen!…”), Roy Heiner, Hans Bouscholte en Bouwe Bekking. En natuurlijk moet de Australische Nederlander Mitch Booth als catamaran expert ook een plek krijgen, sinds deze – het laatste nieuws – opeens Team China organiseert in de komende America’s Cup!
Laura Dekker loopt stage om op haar achtiende schipper van het hele stel te worden. Het zal haar ook wel uitkomen, want na de Stille Oceaan zit het westelijk deel van de Indische Oceaan straks toch potdicht met kapers. En Henk de Velde, die tegen die tijd wel definitief terug is, wordt pers-mascotte voor de vertaalslag naar het grote publiek.
Wat dacht u van de opstelling? Geniaal toch? Alleen nog de kathalysator en het geld. Als we de hele campagne met behulp van een electromotor aan boord ‘groen en duurzaam’ verven, dan krijgt deze zeilonderneming automatisch recht op een gulle subsidie uit Friesland. Los daarvan kunnen Hollandse multinationals als Philips, Boskalis, DSM, Shell, Heineken, FrieslandCampina, TNT, Mammoet, of Akzo Nobel zo opstappen om hun groene en duurzame ambitie te bewijzen. Ja, alles is klaar voor een echte win-win situatie!
Goed, u denkt ondanks al deze mogelijkheden, dat dit zo niet gaat werken? Maar waar schort het dan aan in dit land? We hebben prima zeilers zat, multinationals waar je uit kunt kiezen, en de ambitie spat er van af. Hoe lang moeten we nog wachten, voordat er écht een landgenoot aan de Vendée Globe meedoet? U mag het zeggen.
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink
