Had u het ooit gedacht? De HISWA-vereniging die de in-water show bij haar Amsterdamse hoofdkantoor in de Amsterdam Marina verplaatst naar Lelystad? Terwijl alle botenbeurzen, die daar gehouden zijn – van YachtVision Boatshow, HISWA Gebruikte Boten Beurs, Bataviahaven Botenshow tot Nationale Sloepenshow – het loodje hebben gelegd. En toen bestond die andere trekker, die voor ‘meer bezoekers’ zou zorgen, de Batavia Stad Fashion Outlet toch ook al. En kon je ook al gratis parkeren en snelvaren. Argumenten die de HISWA nu ook weer gebruikt om haar keus te onderbouwen. De verhuizing is omstreden.
Natuurlijk zijn er genoeg oorzaken te noemen, die het verdwijnen van die Lelystad-beurzen verklaren. Maar toch…. Lelystad lijkt geen garantie voor succes of een wederopstanding. Wederopstanding? Zo slecht gaat het toch niet met de HISWA te Water? Nee, de beurs is redelijk constant: 21.751 bezoekers in 2017, 1.869 minder dan in 2016, 1.650 meer dan in 2015. Maar dat wil niet zeggen dat dit zo blijft, want behalve de HISWA is heel de wereld in beweging. En wat geldt voor veel sectoren, geldt ook voor de watersportsector: de kloof tussen mensen en bedrijven mét succes en zónder succes verdiept zich. Je groeit groot en hoort erbij, of je bent weg.
Zo zijn er ook werven, die helemaal vol orders zitten (en niet alleen die van superjachten, ook bouwers van open zeilboten als Saffier of motorjachten als Steeler of Jetten), dankzij het feit dat ze op een internationale of zelfs wereldmarkt zijn gaan drijven. Maar er zijn tegelijk werven (nogal eens klassieke Friese staalbouwers), die hun jachtbouw maar beëindigen of op een laag pitje zetten, omdat opdrachten uitblijven. Die schaalvergroting om te overleven speelt ook voor beurzen.
In Europa lijken Boot Düsseldorf (242.000 bezoekers) en het Cannes Yachting Festival (51.000 bezoekers en dit jaar groter dan ooit met 630 boten) de koplopers in aandacht. Want natuurlijk heb je ook nog de Southampton Boat Show (109.000 bezoekers) en de Grand Pavois in La Rochelle (80.000 bezoekers). Maar op één of andere manier (wellicht de locatie, en de welstandige internationale bezoekers), richt de aandacht zich behalve op Boot Düsseldorf meer en meer op Cannes. En een beurs met alleen al de reputatie te groeien, groeit daardoor nog eens extra hard. Daarbij komt ook dat potentiële kopers steeds gemakkelijker voor een appel en een ei in het vliegtuig stappen.
Dit jaar bezocht ik de HISWA te Water twee maal per openbaar vervoer. Voor een afstand van 45 kilometer kostte mij dit 36,00 euro aan reiskosten. Als ik mij laat leiden door de prijs van de vliegtickets, had ik dit jaar het Yachting Festival in Cannes vanuit Amsterdam of Eindhoven kunnen bezoeken voor 103,00 euro. Moet ik voor twee overnachtingen nog wel een ‘AirBnB’tje’ zoeken, maar goed, dan heb ik ook een echte ‘mini-vakantie’. Puur voor de ‘fun’ is het al een reële keus, maar voor een potentiële koper eigenlijk nauwelijks meer. De paar tientjes prijsverschil – in totaal misschien 100-150 euro – staan in geen verhouding tot de aanschaf van een boot. En daar in Zuid-Frankrijk zie je alle alternatieven tegelijk.
Ik sprak op de HISWA te Water een jachtbouwer, die ervan baalde dat een serieus geïnteresseerde klant dit jaar toch nog even naar Cannes ging om een boot van zijn concurrent te bekijken. De man was als de dood, dat hij deze mogelijk koper toch nog zou kwijtraken, als zijn ‘lead’ onder de charme van exotische sferen in handen zou vallen van zijn concurrent. Hij vroeg zich af, of hij de HISWA te Water ook niet moest laten vallen om naar Cannes te gaan. Het leeuwendeel van zijn opdrachten kwam toch al uit het buitenland.
Ik weet het, vliegen is niet milieu-vriendelijk en je zou het moeten beperken. Maar een boot koop je niet zo vaak in je leven. Mag het dan een keer? Kortom, je ziet het gebeuren. Behalve de markt is ook de consument ‘geïnternationaliseerd’ en voor je het weet raakt je beurs ‘geregionaliseerd’ en ‘gemarginaliseerd’. Dit lijkt de HISWA nu te overkomen. En meer regionale beurzen, of beurzen die maar één marktsegment bedienen in de nabijheid zoals Boot Holland en Motorboot Sneek, helpen die ontwikkeling ook al niet te keren.
De HISWA doet z’n stinkende best er iets van te maken, maar zit in een lastig pakket. Als je dan in contact komt met de gemeente Lelystad, die om maar ‘watersportstad’ te kunnen worden sinds 2014 al – drie jaar bij elkaar opgeteld – 300.000 euro subsidie (..) had afgeschreven voor een onduidelijk WK Match Racen (dat bij voorbaat gedoemd was te mislukken) en nu een teruggevorderd tonnetje over heeft, is het snel zaken doen. Zelfs al weet je als HISWA, dat er in Amsterdam nog wat afspraken lopen, die in strijd zijn met het beoogde vertrek. En zelfs als je weet, dat er onder standhouders al een enquête rondgaat met de vraag hoe zij nu over de geplande verhuizing denken…
Kortom, we begrijpen dat de HISWA is gezwicht voor de ongetwijfeld ruimhartige medewerking van de gemeente Lelystad en de Provincie Flevoland. Of de verstrekte argumentering louter in het voordeel van de consument en de exposant wel klopt, betwijfelen we ten zeerste. En niet omdat ik voor mijn reis naar Lelystad per openbaar vervoer – die twee uur duurt – volgend jaar minimaal het dubbele kwijt zou zijn. Een bedrag, dat Cannes zo nóg dichterbij brengt.
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink
