Alicante – De Australische Team Vestas Wind-schipper Chris Nicholson (45) is zondagavond door volvooceanrace.com geïnterviewd. Hij toonde zich trots op de wijze waarop de bemanning het drama van de stranding heeft doorstaan, en daar op heeft gereageerd. Soms had hij even moeite zijn emoties de baas te blijven.
“Ik ben echt aangenaam verrast door de manier waarop de jongens met de situatie omgaan. Hoe ze vandaag proberen om de dingen zo goed mogelijk te doen. Ze maken mij zo trots. De lagoon is absoluut adembenemend en er huist een vogelkolonie in deze archipel. We gaan onze uiterste best doen om alles op te ruimen.”
Opruimen
Gisteren werkte de gehele bemanning zo lang mogelijk aan het leeghalen van de boot. “We hebben diesel, olie en hydraulica van boord gehaald. Maandag gaan we er opnieuw de hele dag tegenaan. De schade aan de boot is enorm. Het is ongelofelijk, maar ik kan gewoon geen foto’s versturen vanaf de plek waar we nu zijn. Ik zei tegen de jongens dat we nu letterlijk schipbreuk hebben geleden en dat dit een unieke ervaring is om doorheen te gaan.”
Nicholson vertelde hoe de boot met een snelheid van 19 knopen op het rif liep en hoe wonderbaarlijk het is dat daarbij niemand gewond raakte. Zelfs geen kleine verwondingen. Hij was bovendien verbaasd dat de boot de impact overleefde en niet gelijk in tweeën brak.
Boot wel of niet verlaten
Nicholson zei verder dat hij van plan was geweest om iedereen aan boord te houden tot het weer licht was. Door het beuken van de golven had hij uiteindelijk geen andere keuze dan het schip achter te laten.
“We wisten dat het water laag stond aan de andere kant van het rif in de lagoon. Het probleem was dat we het grootste deel van de nacht aan de zijde van het diepe water lagen. Daar waar de kiel vast zat in de rotsen en de boot klappen kreeg van de brekende golven. We moesten volhouden, terwijl de boot om ons heen afbrak. Ondanks dat vonden en landden we ongeveer letterlijk op het rif, maar zelfs toen konden we nog niet veilig van boord.”
“Circa twee uur voordat het licht werd, brak de bulb (contra-gewicht onderaan de kiel) af en helde de boot zwaar over. Waarschijnlijk verloren we gedurende die gebeurtenis de achterkant van de boot. Het was weg, waarna het dek begon te buigen en de boot nog schuiner kwam te liggen. Dat was het moment dat ik de beslissing nam om van boord te gaan.”
Één voor één waadde de mannen door kniediep water naar een droge plek op het rif. Daar werden de oceaanzeilers opgepikt door de kustwacht en met een RIB naar Ile du Sud gebracht.
De bemanning van Team Vestas Wind zal naar verwachting aanstaande dinsdag de 20-uur durende boottocht naar Mauritius maken. “Daar zal ik om de tafel gaan met onze walmanager Neil Cox. ‘Coxy’ is al ter plaatse en praat reeds met bergingsbedrijven. Hij moet beslissen wat wel en niet met de boot gedaan kan worden.”
Beperkte communicatiemogelijkheden
Onboard Reporter Brian Carlin legde de afgelopen dagen zo goed als het ging alles vast, maar zijn materiaal kan momenteel niet worden verstuurd. Omdat de schade zo groot was en het water gelijk binnenkwam, verloor Team Vestas Wind alle toevoer van elektriciteit en de boordtelefonen. “We moesten de Inmarsat satelliettelefoon tevoorschijn halen.” Carlin raakte bij dit alles eveneens een groot deel van zijn camera-uitrusting kwijt. “We zijn nu niet in staat om door zijn beelden van afgelopen nacht te gaan. Maar ik heb soms over zijn schouder meegekeken met wat hij aan het doen was en het wordt fenomenaal. We zijn bepekt in wat we de vandaag en morgen kunnen doen, maar alles wordt meegenomen.” (Volvo Ocean Race)
