Voor al het volgende had ik wellicht een leuk sommetje Russisch smeergeld kunnen opstrijken. Omdat een beetje olympisch tegengas wel eens in Poetins straatje zou kunnen passen (The Guardian, Microsoft). In al zijn hybride oorlogsinspanningen de West-Europese maatschappij in diskrediet te brengen, schijnt de Rus nu ook zijn uiterste best te doen de komende Olympische Spelen te destabiliseren. Nou, ik verzeker je: ik heb geen enkele financiële tegemoetkoming uit het Kremlin mogen ontvangen. De Spelen zijn gewoon achterhaald door de tijd. De nalatenschap van De Coubertin is een uit zijn krachten gegroeide dinosaurus, het niet altijd even leuke gezelschapsdier van weleer.
Nee, het is ook niet de eerste keer dat ik de decadente olympische dans tegen het licht hou. In 2020 heb ik laten zien hoe de ‘Olympische waanzin de financiële balans van het watersportverbond verstoort‘. En stelde ik me de vraag of je het zeilen in verschillende klassen wel als topsport kun blijven bedrijven. In 2010 zocht ik uit, dat aan de drie wereldtitels in dat jaar een prijskaartje hing van 3,9 miljoen euro, terwijl dit budget moest uitgroeien tot 5,3 miljoen in het voor-olympisch jaar 2011. En dat voor een handjevol zeilers. Wie nu de 2024-begroting van het Verbond bekijkt kan concluderen dat de topsport nog steeds beslag legt op de helft van de totale kosten van 6 miljoen. En dat in een tijd dat lidmaatschappen van de aangesloten verenigingen teruglopen terwijl de kosten blijven toenemen. Ook het Verbond zelf ziet aan de financiële kim nu donkere wolken opdoemen en zoekt een oplossing. Uiteindelijk blijft de breedtesport toch de basis.
Het op de Nederlandse goklust gestoelde NOC*NSF bepaalt voor een groot deel de mogelijkheden van zowel het Watersportverbond als van onze topzeilers. Ze zeggen het zelf in hun begroting 2024 pag. 1: ‘De afdracht van Nederlandse Loterijgelden (NLO) is al sinds jaar en dag de motor achter de financiering van de georganiseerde Nederlandse sport’. Van die topzeilers hebben we er tijdens de komende Olympische Spelen wel elf! Verdeeld over acht klassen varen zij straks op de Middellandse Zee voor Marseille mede dankzij het probleem van de gokverslaving. Zo vaart de Nederlandse zeilsport dus letterlijk wel bij het toenemend aantal gokverslaafden. Dat is een rare gedachte. Een gezondere oplossing lijkt me gewoon in de kosten te snijden en het bij één of hoogstens twee zeildisciplines te houden. Duw die dino terug in z’n hok!
En nu we het toch over gokken hebben. Van alle olympische disciplines is zeilen wel hét onderdeel bij uitstek, waarbij geluk een bepalende rol kan spelen. Ik herinner me hoe in 1984 de toen 22-jarige Stephan van den Berg het eerste olympisch surfgoud aller tijden behaalde in Los Angeles. De man was bij machte ‘de wind uit de wolken te kijken’. Volgens eigen zeggen en het verhaal achteraf. Maar ‘verrassende vlagen’ zal je altijd en overal houden. Pak je door stom toeval zo’n winnende vlaag (of beter gezegd: pakt-ie jou…), geef je je hulpeloze tegenstander het nakijken. Bij gebrek aan geluk net niet op de goede plaats op het goede moment. Iedere zeiler herkent dat. Er bestaat geen andere sport waar de component mazzel zo’n beslissende rol kan hebben. Je kunt je zelfs afvragen of een zeilwedstrijd in puur sportief opzicht wel ‘eerlijk spel’ is. Is zeilen niet eerder een heerlijk individueel spelletje met de wind?
Kortom, de Spelen zijn nu 128 jaar oud en historisch gewoon te groot gegroeid. Te veel geld, te veel belangen, te veel kansen op corruptie, en een te grote impact op elk organiserend land (nog meestal verlieslatend ook…). In ons tijdsgewricht zijn deze zomer maar liefst 45.000 man politie, militairen en beveiligers nodig om de veiligheid tijdens de Spelen te waarborgen! Waar haal je ze ‘als extra’ vandaan? Dit gaat hoe dan ook ten koste van de veiligheid elders in Frankrijk. En voor heel wat gezinnen een streep door de zomervakantie. Wat dat gok-element betreft past de zeilsport wel goed bij het NOC*NSF (..). Maar wie als puber in al dit geweld in de olympisch fuik sport, maakt vier ‘opgeofferde’ jaren van zijn of haar leven wel mede-afhankelijk van een beetje of veel geluk. Of geen pech. Ik blijf er bij. De Olympische Spelen zijn aan een heroverweging toe. En dat idee komt niet uit Moskou. Zelf bedacht, en geen steekpenning rijker!
NB
De volgende column verschijnt eind augustus. Ik wens u een mooie vaarzomer.
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
Opstapper van Nauticlink
Boot Boulevard Heeg showt puikje in Friese jachtbouw
12 maart 2025
