Workum – Het is, afhankelijk van weer en wind, zo nu en dan een barbaarse tocht. Toch doen elk jaar weer veel zeilers mee aan de Strontrace. Een tocht die zeilend, jagend, of bomend van Workum naar Warmond (Zuid-Holland) en weer terug gaat. Aan een stuk door, zonder moderne snufjes. Vermoeidheid is niet tegen te houden en het lichaam gaat kapot.
Toen Reid de Jong, u weet wel: de vuurtorenwachter van Workum, in 1974 de Strontrace in het leven riep, was dat met name om de traditie van de beurtvaart in ere te houden. Voorheen gingen veel Friese boeren met hun skûtsjes of tjalken bomvol koeienstront richting Zuid-Holland. Daar konden zij het spul goed gebruiken als mest voor bloembollenvelden. Zo ontstond eigenlijk een historische vaarroute.
Maar ja, oude tijden verstrijken. Zonde vond Reid, dus op zijn initiatief melden zeilschippers en bemanning zich nog elk jaar in Workum voor de tocht naar Warmond. Tegenwoordig gaat dat met zakken kunstmest. De start is traditioneel op de maandag in de herfstvakantie. Het startschot komt rond enen uit de mond van Reid zelf: “En nu oprotten”. Voor de thuisblijvers is het dan een kwestie van afwachten wanneer iedereen weer terugkomt. Heb je de weergoden mee, dan kunnen de eersten zomaar woensdagochtend ‘alweer’ de haven van Workum binnenzeilen. Maar dat kan ook zomaar vrijdag worden. (Omrop Fryslan, www.zeilvracht.nl/strontrace en actuele posities)
