Rond de jaarwisseling kijken we graag even vooruit. We schrijven 2038. Al de hele maand maart is het ruim boven de 20 graden. Een lekker temperatuurtje, dat velen naar het water drijft. Een paar weken terug was de HISWA RAI nog een groot succes. Alle twaalf RAI-hallen hadden boordevol boten en accessoires gestaan. De duur van de beurs was verlengd naar tien dagen. En niet voor niets. De organisatie kan bogen op ruim 179.000 betalende bezoekers. Desondanks twee wolkjes aan de hemel. Gebruikte boten zijn twintig jaar geleden massaal naar het buitenland verkocht en steeds strengere milieu-eisen vertragen de productie van de werven. Vandaar het probleem: wie nu koopt, mag blij zijn als-ie in 2039 kan varen. En een nog veel groter probleem: het nijpend tekort aan ligplaatsen.
Volgens een woordvoerder van de ANWB hebben met name trendgevoelige jongeren zich geabonneerd op de her-uitgave van de ‘De Waterkampioen’, gedrukt op het originele papier. Print is superpopulair onder de jongste generatie. Als gevolg van de ‘vaar-revival’ heeft het Ministerie van Google namens de Nederlandse overheid en het CBR onlangs de gecombineerde ‘Vaarbewijs-Waterpas’ uitgegeven. Alleen met deze onderhuids aangebrachte chip kunt u een boot aanschaffen en mag u varen. Daarnaast houdt het minuscule stukje techniek de locatiegegevens en het aantal uren bij, dat de houder op het water doorbrengt. Dat aantal is sinds kort gemaximaliseerd per vaargebied, als gevolg van de lange wachttijden voor bruggen, sluizen en overvolle vaarroutes. Nee geen privacy-zorgen, alle data belandt veilig in de gezamenlijke cloud van Google en de overheid.
De 50-plus watersporter verlangt heimelijk terug naar de jaren 20, toen jachthavens nog volop plaats boden, en je je op het water nog vrij kon voelen. Google heeft intussen alle ligplaatsen opgekocht. Via de officiële weg is er nu in heel Nederland en België geen ligplaats meer te krijgen. Mensen moeten jaren wachten op een Google-box. Want met een ligplaats buiten de monopolist om, loop je risico op een boete van 97,50 euro per strekkende meter. Als databeheerder van de overheid overigens ook door Google geïnd. Het Amerikaanse bedrijf bleek dat allemaal veel beter (en goedkoper) te kunnen dan de Nederlandse overheid zelf. Aan gebruikte boten valt helaas nog moeilijk te komen. Boten die twintig jaar geleden nog werden afgedankt, zijn plotseling weer zeer gevraagd. Startende dertigers ruilen de talrijke Azië-vakanties van hun ouders graag in voor de aanschaf van een klassieke boot. Dankzij de teruggekeerde en uiterst populaire scheepshypotheek betalen ze voor een Albin 30 motorbootje uit 1976 graag 280.000 euro en meer. Vooral bootjes die nog op echte diesel lopen stelen de show. Dat is vet retrovaren!
Sociologen verdiepen zich intussen in de oorzaken van de wederopstanding van de watersport, maar blijven een echt heldere verklaring schuldig. Boten zijn een investeringsobject geworden, alsof het weer 1970 is. Heeft het te maken met de onderhuidse angst voor de nog steeds stijgende zeespiegel? Wil men een boot bij de hand hebben ‘voor het geval het water komt…’? Is het de inhaalslag van de derde generatie Nederlanders met roots van elders? De herwaardering van de eigen regio? Is het dankzij het zachte klimaat, dat zich niets meer lijkt aan te trekken van de seizoenen? Ze houden het op een combinatie van factoren. Ook het multiprovider kijkcijferkanon ‘The Skipper’, behendig ingesprongen op de vaarrage, heeft volgens onderzoek wel bijgedragen aan de vaargekte.
Een klein aantal bootverkopers en watersportwinkels kunnen na ruim dertig jaar eindelijk opgelucht adem halen. Na het afbetalen van alle schulden aan de bank – ontstaan in de eerste decennia van deze eeuw – hebben ze in zeer korte tijd hun schaapjes nu toch nog op het droge kunnen krijgen. In 2020 hadden maar weinig ondernemers de positieve ommekeer durven voorspellen. Nu zijn ze blij – nog wel dankzij een column van toen – in het vak te zijn gebleven, zodat zij zelf (of hun opvolgers) als eersten de vruchten van de ‘nieuwe watersport’ hebben kunnen plukken. Een oudere watersportondernemer gestart in het begin van deze eeuw en nu 23-ste in de Quote 500: “Eigenlijk heb ik altijd al wel gedacht, dat de watersport zou terugkomen. Ik bedoel: zelf varen met een bootje is toch veels te mooi om door een compleet volk voor altijd vergeten te worden?”
Ik wens u prettige kerstdagen en een goed vaarjaar 2020!
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink
