Afgelopen 27 april heeft Francis Joyon met zijn team in het Parijse Musée de la Marine de begeerde Jules Verne trophée voor de snelste wereldomzeiling in de geschiedenis in ontvangst mogen nemen. Nu is die prestatie in 40 dagen wel genoegzaam beschreven, maar minder bekend is hoe de aparte ‘zwevende’ trofee tot stand is gekomen. De onderscheiding komt voort uit een in 1991 in het leven geroepen stichting van de Franse zeezeilers Florence Arthaud (winnares van de Route du Rhum 1990 en in 2015 om het leven gekomen tijdens een heli-crash voor een tv-spelletje…) en Titouan Lamazou (1990 Vendée Globe-winnaar). De eerste zeiler die een tijd zette (79 dagen, april 1993) was Bruno Peyron (3x). Volgden Peter Blake, Robin Knox-Johnston, Olivier de Kersauson (2x), Franck Cammas, Loïck Peyron en nu dan Francis Joyon in respectievelijk 71, 64, 63, 50, 48, 45 en 40 dagen en 23 uur. De trofee zelf is ontworpen door de Amerikaanse beeldhouwer Thomas Shannon. Het beeld is een gestileerde strakke glimmende romp van een zeilschip dat letterlijk zweeft boven een magnetisch veld. De kromme lijnen zijn mede bepaald door de banen van de zon, maan en aarde, die met z’n drieën op zee de getijden bepalen. De lengte is gelijk aan die van een mens met gestrekte armen (2,00 meter). Dus een giga-trofee vol symboliek. Een nieuwe winnaar mag tijdens een plechtige ceremonie de romp opnieuw binnen het magnetische veld plaatsen. ‘Zodat de boot weer blijft zweven tot het volgende record…’ De Trophée Jules Verne wordt beheerd door het Franse Musée Nationale de la Marine en behoort tot de collectie van het Centre National des Arts Plastiques.
‘Redders op zee’ de podcast
22 april 2024
