Informatie voor de watersporter
Aan boord is steeds meer draadloos

Internet op je boot: werkend wifi aan boord

Een wifi-verbinding aan boord, het klinkt zo voor de hand liggend om ‘ja’ te roepen op de vraag, ‘is er wifi?’ Maar een wifi-verbinding op een boot is niet zo logisch als we denken. Daarnaast zijn er meerdere vormen van wifi en draadloze communicatie waar je uit kunt kiezen. Hoe krijg je goed werkend internet op je boot? Laten we eerst eens kijken naar de situatie waar we vandaan komen.

Snoeren jungle

In oude schepen ligt vaak nog een jungle aan snoeren en kabels. Elk elektrisch onderdeel heeft een plus en een minpool en met een beetje pech een derde draad voor het versturen van gegevens. Sommige apparaten zijn ook nog geaard met een vierde snoertje. Al die draadjes komen samen achter het schakelpaneel en de meeste schippers moeten er niet aan denken om in die kluwen te gaan zoeken bij een storing.

Backbone kabel

Gelukkig heeft de industrie goed geluisterd naar de watersporters en heeft de ontwikkeling op dit gebied niet stilgestaan. Tegenwoordig is een enkele dikke backbone kabel door de hele boot voldoende. In die backbone zitten t-connectoren waardoor elk apparaat en elke sensor met een enkel snoer is voorzien van stroom en data. Deze datakabels worden ook steeds vaker vervangen door een draadloze verbinding. 

Draadloos 

Draadloze verbindingen kunnen we op twee manieren maken. Via Bluetooth en via wifi. Bluetooth is vooral geschikt voor het versturen van kleine pakketjes tussen apparaten onderling. Steeds meer apparaten hebben een Bluetooth-functie en een bijbehorende app. Zo zijn moderne (en de wat duurdere) accu’s voorzien van een telefoon-app die direct een beeld geeft van de staat van de energieopslag. Maar ook kachels, omvormers en dieptemeter-logsensoren versturen hun gegevens via Bluetooth. Toch hebben deze apparaten ook nog altijd een of meerdere kabels nodig voor de stroomvoorziening en aansluiting op andere apparaten. 

Bluetooth of wifi aan boord?

Wifi heeft een grotere bandbreedte dan Bluetooth. Ook het bereik van wifi is met ongeveer 100 meter aanzienlijk groter dan het Bluetooth-bereik van 10 meter. Aan de andere kant kost Bluetooth heel weinig energie, wifi lust wel wat juice. Bluetooth is, zoals gezegd, vooral bedoeld om specifieke apparaten met elkaar te laten communiceren, een wifi-verbinding is meer geschikt als het gaat om data van internet die voor verschillende apparaten beschikbaar is.

Aan boord communiceert de apparatuur onderling in een bepaald protocol (taal), meestal NMEA. Met een eenvoudige converter kun je NMEA, maar ook andere protocollen, beschikbaar maken via een wifi-netwerk. Dat wifi-netwerk bevat dus alleen boordgegevens. Die gegevens kunnen vervolgens overal worden bekeken. Een tablet of laptop kan die data combineren met de kaartplotter-applicatie zodat er een ideaal overzicht ontstaat om mee te navigeren.

Werkend internet 

Dit boord-wifi-netwerk zal de schipper ongetwijfeld doen glimmen van trots en tevredenheid. Maar handige kinderen aan boord, die dit netwerk natuurlijk meteen weten te hacken, wacht een grote teleurstelling: geen internet. En zo komen we bij de aanvankelijke vraag van dit artikel, hoe leggen we aan boord een wifi-netwerk met werkend internet aan? 

Laten we eerst eens kijken wat er al is. Zo hebben havens vaak een wifi-netwerk waar schepen gebruik van kunnen maken. De ervaring leert dat deze internet-bron vaak gedeeld moet worden met te veel andere gebruikers. En terwijl de een misschien alleen z’n email zou willen checken, wordt er bij de buren op drie apparaten video gestreamd wat voor beide bemanningen tot frustratie leidt. Bovendien stopt deze internetverbinding zodra het schip de haven verlaat.

Een andere optie is om gebruik te maken van 3G, 4G of 5G via een mobiele telefoon. Als een van de opvarenden een unlimited databundel heeft kan hij een hotspot maken. Zo kan de hele crew gebruik maken van internet. Hier is wel een beperking aan de hoeveelheid data, want unlimited is niet echt unlimited: na een bepaalde hoeveelheid gegevens gaat de snelheid naar beneden of er moet data worden bijgekocht. (De eerste keren is dat gratis, daarna niet meer.) Een ander nadeel is dat de hotspot-telefoon snel door zijn accu heen is en dus aan de lader moet.

Mifi

Wie geen telefoon-hotspot wil gebruiken, komt uit op een wifi-systeem dat vergelijkbaar is met hoe dat thuis geregeld is: een modem die zorgt voor de ontvangst en een router die een wifi-netwerk uitzendt. Deze systemen worden ook wel mifi genoemd, wat staat voor mobiel-wifi. Het voordeel is dat de modem kan worden gekoppeld aan een externe antenne in de mast of ergens aan dek. Hierdoor is de ontvangst aanzienlijk beter. Ook op de plaatsen waar weinig 4G ontvangst is, zoals op het IJsselmeer en op de Waddenzee. Binnen kan de router ook een sterker signaal geven dan de hotspot en kan iedereen zelf inloggen.

Toch moet de internetdata nog wel ergens vandaan komen. Er is nog steeds een data abonnement nodig bij een provider. Daarvoor bevat de modem een SIM-kaart (SIM-only) waarvoor een data-abonnement wordt afgesloten. Moderne antennes hebben bereik tot 12 kilometer uit de kust om internet op je boot te ontvangen.

Dit bericht is geschreven door Klaas Wiersma, onafhankelijk watersport journalist voor Nauticlink. Wil je reageren op dit bericht? Laat hieronder een reactie achter of stuur Klaas Wiersma een e-mail via nieuwsdienst@nauticlink.com of contact hem via linkedin  

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang wekelijks ons watersportnieuws-overzicht