Urk – Hij heeft een hang naar het verleden. Schepen van tegenwoordig vindt Teun Bakker (61) uit Urk maar niets. „Die zijn rechttoe, rechtaan. Vroeger, toen had je pas echte pronkstukken.” Sinds zijn tienertijd schildert hij maritieme gezichten. „Ik heb er honderden gemaakt, en hoewel het nu op een iets lager pitje staat ben ik nog steeds bezig.”
Zijn naam klinkt authentiek Urks, maar Teun Bakker komt oorspronkelijk niet van het vroegere eiland. Hij groeide op bij zijn grootouders in Landsmeer. „Mijn ouders voeren op een binnenvaartschip. Na de pensionering van mijn opa verhuisden we naar Urk. Ik had er eerst niet zo’n zin in. Voor mij was het een onbekend boerendorp. Als inwoner van Landsmeer was ik in feite een Amsterdammer. Ik trof in Urk vissers die, nog helemaal in klederdracht, in een klein voorondertje bijeenkwamen voordat ze vertrokken. Onder het licht van een olielampje werd er uit de Bijbel gelezen en om een behouden vaart gebeden. Toch viel het me mee. Ik voelde me hier al vrij snel thuis.” (Reformatorisch Dagblad)