Elke herfst, als de temperatuur zakt, buien de Hollandse landschappen geselen en stormen het water opstuwen, is het de tijd voor de Strontweek met als hoogtepunt de Strontrace. Adagium van deze week: het is een oefening onder zeil. Historische, oud Hollandse schepen varen een week lang alsof we aan het begin van de vorige eeuw staan. Er wordt gevist met Botters, Staverse Jollen en Aken. Klippers onderhouden een beurtveer-dienst met passagiers tussen havensteden aan de oude Zuiderzee. En Skûtsjes brengen in een helse tocht stront naar de zanderige bollenstreek. En alles zonder motor en zonder elektronische navigatiemiddelen. Grondlegger en in 2020 overleden Reid de Jong wilde aantonen dat de zeilvaart nog altijd toekomst heeft. Dat het prima mogelijk is zonder om fossiele brandstoffen te vissen, personen te vervoeren en lading te transporteren.
En door de Strontweek in de herfst te plannen liet Reid zien dat de zeilvaart ook in moeilijke omstandigheden door kan gaan. De afgelopen Strontweek was daar een goed voorbeeld van. Bij de start deed een waterig zonnetje zijn best om door te breken. Maar alle zeilers wisten wat er op komst was. Harde wind met kans op extreem harde wind tot kracht negen. Halverwege de dinsdag zou de storm losbarsten. Voor de deelnemers aan de Strontrace betekende dat niet alleen een race tegen elkaar maar ook een race tegen de klok. Een race om het indewindse traject over de Ringvaart jagend en bomend te hebben volbracht. Zodat op de terugweg de kracht van wind en zeilen het over kan nemen van spierkracht. Twee schepen waren op tijd. De grote IFKS skûtsjes Sterke Jerke en de Verwisseling wisten hun stront in Warmond te lossen voor de weeromslag. De rest van de vloot kreeg het flink voor zijn kiezen. Na twaalf uur zeilen en acht uur jagen en bomen kwam het aan op de laatste kilometers. Schepen kwamen stil te liggen, vaarbomen braken. Meter voor meter ging het nu. Op een deelnemer na lukte het de bemanningen om de Kagerplassen te bereiken. Daar, op breder water, kon worden gezeild. Een verademing voor de uitgeputte zeilers. En zo zeilden de schepen de laatste kilometers naar Warmond waar de stront kon worden gelost. En om zich klaar te maken voor de terugweg. Om te laten zien dat de zeilende vrachtvaart nog altijd een toekomst heeft.
Dit bericht is geschreven door Klaas Wiersma, onafhankelijk watersport journalist voor Nauticlink. Wil je reageren op dit bericht? Laat hieronder een reactie achter of stuur Klaas Wiersma een e-mail via nieuwsdienst@nauticlink.com of contact hem via linkedin
