Informatie voor de watersporter

Plassende Mannen

De oorzaken van ongelukken in de pleziervaart kennen we inmiddels wel: te snel varen, onvoldoende onderhoud in ’t algemeen, aan de gasinstallatie, aan de motor, een keten van incidenten, die van kwaad tot erger gaan en samen leiden tot een ramp, of sowieso onvoldoende zeemanschap in relatie tot de omstandigheden. Maar er bestaat nog een ernstige oorzaak. Eentje die alleen mannen aangaat: het voor ’t gemak ‘even’ overboord- en nachtplassen.

Dan denk je al snel aan mysterieuze boten, die onbemand middenop oceanen worden aangetroffen. Zoals eind oktober die van de Chinese zeiler Chuan. Of zelfs op het IJsselmeer, want daar kan zo’n sanitaire balansoefening ook al fout aflopen. Het zijn lang geen uitzonderlijke gebeurtenissen, en vaak met fatale afloop. Dat mensen hun evenwicht verliezen kan natuurlijk altijd gebeuren, maar helemaal bij heren, die urineren vanaf een schommelend dek. Een man heeft nu eenmaal geen drie handen. En als je dan ook geen lifelijn hebt, ben je zomaar de pineut. Zie je je bootje mooi van je wegvaren op de automatisch piloot, die je onlangs nog zo lekker betrouwbaar had afgesteld. Lig je in het water met je gulp open. Een ongeluk zit zomaar in een klein golfje.

Maar er is nog een subcategorie, die opmerkelijk hoog scoort. Dat zijn een beetje de ‘Oom Harry’-gevallen. Ze komen zomer en winter voor en eindigen meestal met het bericht dat het slachtoffer naast de boot of onder de steiger is gevonden. Nu ja, de volgende dag dan. Hartstikke verdronken, en in de jachthaven nog wel. Het betreft altijd heren van een wat hogere leeftijd, die door een samenloop van omstandigheden toch in hun eigen val trappen.

Die hogere leeftijd komt natuurlijk omdat bij het ouder worden de tijger uit de man is, de hele operatie én ook het corrigeren van het evenwicht wat langer duurt, dan de werkelijkheid toestaat. Of gewoon omdat het hart het toevallig voor gezien houdt. Dan zakt zo’n man in elkaar, is de steiger of het gangboord te smal, en de verdrinkingsdood nabij.

Ongevallen, die nog wel eens plaatsvinden in combinatie met overdadig alcoholgebruik. ‘Harry die voor de gezelligheid nog even een drankje ging halen in het clubhuis of de kroeg…’ Bij terugkomst in het pikdonker loopt hij in onbekwame staat de toiletgebouwen voorbij. Pas bij het zien van zijn boot en de gedachte daar zijn bed te vinden, voelt hij de immense aandrang. Dus besluit hij zich voor het gemak maar vanaf de steiger te legen. En hoppekee! Voordat zijn klaterende straal het water heeft bereikt, ligt Harry er zelf al in. Als hij half bedwelmd z’n evenwicht al niet verliest bij het alleen al aan boord stappen.

Lage temperaturen brengen nog een extra gevaar met zich mee. De koude regen slaat op het dek en in de warme kajuit giert Harry het uit van de pret met z’n vrienden en een biertje teveel op. Het moment, dat Harry even een plasje moet doen, kan niet uitblijven. Eenmaal aan dek in de volle wind, kou en regen lijkt het toiletgebouw hem mijlen ver weg en onbereikbaar. Harry treedt op als crisismanager en besluit de leiding dus onmiddellijk ter plekke in handen te nemen. Vanwege het grote temperatuurverschil begint het hem tegelijk zwaar te duizelen. Een moment later verdwijnt hij in het al ijskoude water. Pas een half uur later wordt Harry door z’n vrienden gemist. Te laat om hem levend uit de haven te vissen.

Nee, er zijn bij mijn weten geen specifieke statistieken van. Maar er verdrinken relatief veel plassende mannen, zelfs in de jachthaven. Die stellige indruk heb ik. Dus tip: wie te nat of te zeeziek is om binnen te plassen, doet dit al dan niet in een emmer in de kuip. En wie op een boot aan de steiger bivakkeert, moet nooit het water eronder vergeten. Op straffe van z’n laatste plas…

Met vriendelijke groet,

Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang wekelijks ons watersportnieuws-overzicht