Informatie voor de watersporter

Ultims degraderen Volvo Ocean Race-zeilen tot ‘millennium zeilen’

Soms zijn de beelden van de Volvo Ocean Race bloedstollend. Wanneer je vermoeide druipnatte zeilers ziet vechten tegen wind en golven. Soms ook oersaai, wanneer na mijlen knokken de luchtdrukverdeling het veld weer in elkaar drukt, en de boten op een kluitje door de doldrums drijven. Maar er is nog iets. Bij het zien van de VO65 One Designs, die bij ruiger weer regelmatig zowat geheel onder water verdwijnen, lijkt dit zeilen mij opeens zóóó millennium zeilen. Dat komt omdat ik verwend ben geraakt door de trimaran Macif van François Gabart. Die zoeft met weinig waterweerstand over diezelfde golven heen. Zonder al die bakken water over zich heen te krijgen. Een contrast, dat aan het denken zet.

Gabart vliegzeilde eind vorig jaar in 42 dagen de wereld rond. Een nieuw record. Zijn gemiddelde snelheid bedroeg 27.2 knopen. Aan die snelheid kunnen de VO65’s in de Volvo Ocean Race niet tippen. Winnaar Mapfre kwam in de tweede etappe tot Kaapstad op een gemiddelde van 17.3 knopen en in de derde etappe over de zuidelijke oceaan van Kaapstad tot Melbourne op een gemiddelde van 19.47 knopen. Brunel zette in de derde etappe van de Volvo Ocean Race met 22.4 knopen wel het beste daggemiddelde op z’n naam, maar dat van Gabart’s MACIF bedroeg maar liefst 35.2 knopen. De topsnelheid van MACIF tijdens zijn wereldomzeiling was 47 knopen! U zult zeggen, dat dit met twee zo verschillende boten niet meer dan vanzelfsprekend is. U heeft gelijk. Ik zou ze niet met elkaar moeten vergelijken. Het probleem is alleen, dat als je MACIF eenmaal rond de wereld hebt zien speren, je de Volvo Ocean Race toch anders gaat bekijken.

Goed, de ‘zwaarste zeilrace ter wereld’ is vooralsnog een tactisch element rijker. Maar die extra krachtmeting voor de ‘slimme zeiler’ wordt over zo’n afstand wel geregisseerd door een ongekend wispelturige wedstrijdleider als het weer. Vaak ontaardt het tactisch element daardoor in een regelrechte kanjerloterij. Eind 2019 zullen de schippers van de race trimarans à la Macif (boxmaten 32m hoog, 23m breed en 15 ton zwaar) zich overigens óók aan een wedstrijd wagen, waarin onderlinge competitie een rol speelt. Dan zullen de solo schippers van deze ‘Ultims’ Thomas Coville (Sodebo), Armel Le Cléac’h (Banque Populaire), en François Gabart (Macif) elkaars strategische krachten non-stop rond de wereld meten. Zo min mogelijk dóór het water, maar er overheen en met snelheden die de Volvo Ocean Race het nakijken geeft.

U heeft meer met teamsporten op? Deze Ultims kun je ook double handed varen. En twee is al een team. Het begrip team blijkt in de zeilerij sowieso een rekbaar begrip. We hebben het in de Volvo Ocean Race wel over Team Brunel en Team Akzonobel en Dongfeng Race Team, maar zijn het in sportieve zin eigenlijk wel echt samengesmede teams? Of zijn het meer gelegenheidsteams? Na de derde etappe zijn er maar liefst 18 zeilers van boord gestapt en 19 verse opgestapt. Op de in totaal 65 zeilers verdeeld over zeven boten. De teams in de vierde etappe verschillen in samenstelling dus zowat 30 procent met die in de vorige etappe. Eigenlijk is de Volvo Ocean Race een wedstrijd tussen schippers geworden. Maar zelfs dat is niet helemaal waar. Vestas 11th Hour Racing schipper Charlie Enright is wegens familie-omstadigheden in de vierde etappe vervangen door Mark Towill. Ja, ook dat nog…

Het is de periode van het jaar, dat we graag alvast even in de toekomt kijken. Als u het mij vraagt, is de Volvo Ocean Race – los van het Hong Kong ongeluk – in de huidige opzet een mooie, bijna gezellige klassieker (denk aan de Neptunus folklore op de evenaar, zeilers met kerstmutsen…), maar zal zo nooit de Formule 1 status vergaren of die impact krijgen. Daarvoor ligt de lat van de voorwaarden voor teamwissels niet hoog genoeg, en is het rompontwerp eind vorig jaar letterlijk ingehaald door de Ultim van François Gabart. De toekomst is aan spektakelstukken als de America’s Cup of de Ultim-zeilerij. Met even ‘ultieme’ schippers, die als gladiatoren van de oceaan zowel op het (zeil)technische als menselijke vlak het onmogelijke waar maken. En daarmee ‘Max Verstappen’-ontzag oogsten. Beelden van helden intrigeren altijd. Met hoge snelheden of de doldrums passerend. Helden kunnen nooit saai zijn.

Met vriendelijke groet,

Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang wekelijks ons watersportnieuws-overzicht