Informatie voor de watersporter

Wanneer de vertrekkersdroom eindigt in een moord

Begin maart las ik het verhaal over de nasleep van het onopgehelderde ongeval met het vertrekkersjacht Talagoa. Het jacht werd op 31 maart 2016 op z’n kop gevonden op het rif van Cayo Bolívart, een onbewoond Colombiaanse eilandje in het Caribisch gebied. Locals op het naburige vakantieparadijsje San Andrés hadden een paar dagen eerder al de levensloze lichamen van de twee Nederlandse opvarenden op het strand en in zee gevonden. Het onafscheidelijke paar Ria (69) en Waldy (75) Finke zeilde al vijftien jaar over de wereldzeeën.

Nu twee jaar later moeten hun kinderen Marianka en Waldemar Finke nog steeds gissen naar wat er is gebeurd. De Colombiaanse politie houdt het voor ’t gemak op ‘een ongeval’, maar de kinderen denken inmiddels aan een ‘aanvaring met een drugstransport’, waarna de Talagoa is gebruikt om de drugs in veiligheid te brengen en de twee opvarenden overboord zijn gezet. Anders gezegd: zij denken aan moord. Het is de moeite waard om het hele verhaal in het NRC te lezen.

Doet de vraag aan de horizon verschijnen: is vertrekken nog wel zo leuk? De verwezenlijking van je droom loopt immers niet altijd goed af. Even zoeken levert een hele serie vervelende treffers op. Voornamelijk in en rond het Caribisch gebied, maar net zo goed in Nederland… De bekendste is waarschijnlijk de moord op Sir Peter Blake (2001). Maar om de lijst niet te lang te maken houden we het nu even bij gevallen van moord of verdenking van moord, die Nederlanders zijn overkomen of in Nederland zijn gebeurd: ‘Nederlandse zeiler overvallen op Isla Margarita‘ (2013), ‘Zeiler vervolgd voor moord op echtgenote‘ (2015 – de zeiler ontkent, zegt dat het een overval was en pas in 2016 vervalt de verdenking), ‘Overvallen zeiler stierf in de armen van zijn vriendin‘ (2015). Dodelijke drama’s komen ook voor in de haven van Hoorn ‘Zweedse vrouw (33) gewurgd en vermoord door man‘ (2016). 2017 was in dit opzicht dus een gelukkig jaar, maar geen garantie voor de toekomst.

De laatste decennia van de 20ste eeuw was het nog een hele prestatie en een avontuur om de wereld per eigen boot te ontdekken. De overzeese ontvangsten waren gastvrij en respectvol. Maar intussen is het nieuwe er wel vanaf en is de wereld verhard. Alles wat je zou willen ontdekken, hebben je voorgangers al op internet gezet. Tegelijkertijd hebben techniek, communicatie- en navigatiemiddelen lange zeilreizen ook steeds bereikbaarder gemaakt. Naar verweg-bestemmingen zeilen – voorheen géén sinecure – lijkt dankzij alle moderne reddingsmiddelen bijna een risicoloze onderneming geworden. Soms is het zelfs een spontaan ‘tussendoortje’ in een saai of druk bestaan, of vertrekt men om ‘een huwelijk te redden‘. Het gevolg is een vorm van file varen, sociale druk, georganiseerde tochten rond de wereld à la Atlantic Rally For Cruisers en ‘vechten om de mooring’-toestanden in de baai van bestemming. Terwijl de paradijselijke oorden van weleer zich niet meer langer ontpoppen als probleemloze bounty beaches.

Mede omdat moderne media het verschil tussen arm en rijk in de wereld steeds zichtbaarder maken. Ook de bewoners van die exotische eilanden raken er steeds meer van doordrongen, hoe groot dat verschil wel is. Zo komt de argeloze vertrekker met al z’n goede bedoelingen terecht in een omgeving, waarin het enige doel is zijn aanwezigheid te exploiteren. Of de armoe op te lossen met de handel in drugs. Het eerst op plaatsen waar men al te veel culturele uitwisselingen heeft gezien, en verbazing en interesse hebben plaatsgemaakt voor jalouzie en onmacht iets aan die ongelijkheid te doen. Dan lig je met je gepoetste 48 voeter toch in een andere wereld dan vermoed. Daarbij is vertrekken altijd al een confrontatie geweest met je eigen eenzaamheid. Al dan niet in een relatie. Als het dan niet op de oceaan, maar in je hoofd begint te spoken, kun je ver van huis raken in je zelf gekozen isolement…

U leest dit, terwijl u op het punt staat de thuishaven te verlaten voor een lange reis? Ik zou het gewoon doen. Als het goed is, heeft u immers al lang stilgestaan bij dit alles, en kunt u weloverwogen vertrekken. Ook thuis biedt het leven immers geen garanties. Had u hier nooit eerder aan gedacht, en bent u halverwege de voorbereidingen of nog in de oriëntatiefase op een zwervend zeilersbestaan, dan is een kleine heroverweging wellicht op z’n plaats. Uw uiteindelijke besluit wel of niet te vertrekken zal alleen maar meer doordacht zijn. Wat u ook doet. Helaas, wel dankzij de rampzalige gebeurtenissen rond de Talagoa.

Met vriendelijke groet,

Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang wekelijks ons watersportnieuws-overzicht