 |
|
Alle Nederlandstalige sites over boten, sloepen, zeilen en varen met motorboten
|
|
|
|
|
|
|
 |
Start | Nieuw | Nieuwsdienst | Ontdekt | Site toevoegen | Premium Site toevoegen | U en Nauticlink | Adverteren |  |
| Net Ontdekt editie 189 - december 2020 | editie 190 - januari 2021 |
Maandelijks Nauticlink's gratis nieuwsbrief ontvangen? Schrijf u hier in. Uw emailadres is voldoende. |
| Mirabaud Yacht Racing Image 'Van De Eeuw' (tot zover) Hoofdprijs Naar Ouwe Rot In Het Vak |
 Afgelopen 24 november zijn de winnaars van de Mirabaud Yacht Racing Image 2020 bekend gemaakt. De fotowedstrijd kent drie eerste plaatsen: één namens professionele fotografen (de hoofdprijs), één namens het publiek en één namens de leden van het jaarlijkse World Yacht Racing Forum. Vanwege de coronapandemie en de beperkte mogelijkheden om verse plaatjes te schieten, had de organisatie maar besloten om de formule uit te breiden tot 'de beste zeilfoto sinds 1 januari 2000'. Er zijn maar liefst 12.000 stemmen vanuit de hele wereld uitgebracht. De professionals riepen de inzending van de bekende fotograaf Gilles Martin-Raget uit als winnaar. De foto uit 2002 toont de Orma 60 Fujifilm II trimaran van schipper Loïck Peyron, in het gevaarlijke 'Hol van de Duivel' ten zuiden van het eiland Ouessant tijdens de 'Course des Phares'. Martin-Raget is een ouwe rot in het vak en fotografeert al beroepsmatig sinds 1986. Had dankzij z'n anciënniteit en reputatie met een rijk archief om uit te peuren dus wel een voorsprongetje... Zijn spectaculaire inzending (zowat een natuurfoto) toont het chaotisch spel tussen wind, golven en stroming. Het publiek koos de Spanjaard Alfred Farré als winnaar uit (6.50 mini's tegen besneeuwde bergtoppen op Middellandse Zee in 2009). De Nederlandse fotograaf Tom Coehoorn eindigde met 'Skûtsjes in de regen' (2015) op de vijfde plek. En tenslotte gunden de Yacht Forum-leden hun keus aan de Engelsman Dan Towers met de stormachtige start in de Golf van Biskaje van de VELUX 5 Oceans in 2006. De winnende foto's van dit jaar vind je op maxcomm-media.com, het overzicht van alle inzendingen in de Mirabaud Yacht Racing Image 2020-galerij. |
| De Ansichtkaartenbeurs Doet U Zwelgen In De Zeilerij Van Weleer Het Geluk Van Een Oude Ansichtkaart |
 Verzamelingen komen en gaan. Denk aan postzegels, speldjes, voetbalplaatjes, smurfen. Allemaal gegaan. Maar oude ansichtkaarten blijven hardnekkige verzamelobjecten. Waarschijnlijk omdat het stuk voor stuk kleine historische documentjes zijn, regelmatig boordevol melancholie. Wij belandden op de Ansichtkaartenbeurs, volgens de initiatiefnemer 'Kees' - zelf verwoed verzamelaar - opgezet om andere verzamelaars aan kaarten te helpen, die juist in hun specifieke collectie ontbreken. 'Kees' geeft nog een voorbeeld hoe verrassend het verzamelen van oude kaarten kan zijn: "Laatst kocht ik een partijtje kaarten van Leiden. En dan vind ik het leuk om te kijken of daar een bekende op te zien is. Ik sprong op en zeg: 'Riet, onze zoon staat erop, maar dat kan niet want die kaart is van 1960.' Toen was hij nog niet geboren... Ik bleek het zelf te zijn." Wie op de Ansichtkaartenbeurs zoekt op 'zeilboot', krijgt talrijke treffers, in de kantlijn nog gesorteerd op een (soms verdwenen) type boot. Zo tellen we al meer dan 120 Regenboog-kaarten en zo'n 20 ansichten van Valken en Zestienkwadraats. Voor je 't weet, heb je er een hobby bij. |
| Extreme Investeringen Leiden Opnieuw Tot Extreme Ontwikkelingen Verzamelpagina America's Cup Video's Op Youtube |
 Het lijkt ver weg, maar over iets meer dan twee maanden barsten in het Nieuw-Zeelandse Auckland de races om de America's Cup los (6-21 maart 2021). Voor ons altijd al een beetje ver van m'n bed show, maar voor de Kiwi's een regelrecht topevemenent van nationaal belang. Op Wikipedia staat een mooi overzicht van het gevecht om de 'Auld Mug' sinds 1851. Het enige jaar dat Engeland de beker wist te veroveren. Sindsdien is de beker vooral in Amerika gebleven, met uitzondering van uitstapjes naar Australië (1x), Nieuw-Zeeland (3x) en Zwitserland (2x). Dit verklaart wel een beetje de 'cup-gekte' onder het Nieuw-Zeelandse zeilvolk, nadat 'Emirates Team New Zealand' met schipper Glenn Ashby in 2017 beslag wist te leggen op de beker. Het is zo'n big business voor het eiland, dat de lokale overheid maar liefst 250 miljoen Nieuw-Zeelandse dollars (zo'n 150 miljoen euro) in het evenement investeert. En waar zoveel geld voor een éénmalig evenement omgaat, kunnen schandalen, fouten en fraude (scam naar een Hongaarse bank) moeilijk uitblijven. Sir Ben Ainslie heeft 122 miljoen euro gevonden voor het Ineos Team UK. Uiteindelijk blijken er niet meer dan vier teams in de wereld die soortgelijke bedragen nog kunnen ophoesten. Alle inspanningen van onze Simeon Tienpont in 2018 voor een Hollandse uitdager ten spijt... Maar daaraan zit ook een positieve kant. In een omgeving waarin alles op alles moet worden gezet om enig resultaat te behalen, staat de techniek zelden stil. En we moeten zeggen dat de America's Cup 2021 er toch weer in is geslaagd om ons te verrassen. Dankzij het besluit van de foilende catamarans af te stappen en te gokken op foilende monohulls. Het leverde vaartuigen op, die zichtbaar met alle natuurwetten spelen en nieuwe intrigerende beelden opleveren. De Nieuw-Zeelander Justin Mitchell stelde een Youtube-pagina samen, waarop hij alle beschikbare beelden van deze nieuwe AC75 bij elkaar zette. Zeilen zoals u het nog nooit eerder hebt gezien. Rest nog het adres #americascup voor wie het laatste Cup nieuws op Twitter wil volgen, en verder is er natuurlijk nog de America's Cup-site zelf. |
| Royal Hakvoort Shipyard Nog Altijd Een Familiebedrijf Van Botters En Noordzee Trawlers Tot Superjachten |
 Huisman, Heesen, Oceanco zijn bouwers van superjachten, die met regelmaat hard op de trom slaan. Dat kun je van Royal Hakvoort Shipyard in Monnickendam niet zeggen. Die doen daar heel gewoon, heel discreet. Ook al is de werf een maand geleden het predicaat Koninklijk toegekend, en is de site 'gewoon' in het Russisch oproepbaar. Dat zegt genoeg over de ontwikkeling van dit familiebedrijf. Nog steeds ingeklemd in het historische centrum van Monnickendam bouwt de werf daar superjachten tot 65 meter. Een vervreemdende ontmoeting tussen twee werelden, die stap voor stap tot stand is gekomen. Van vader op zonen, trouw aan hun wortels. De oorspronkelijke helling komt al sinds 1780 in de boeken voor, maar het moment dat de familie Hakvoort er ten tonele verschijnt valt in 1919, wanneer Albert Klzn Hakvoort de werf koopt. Hij begon met de bouw van vissersboten. Met succes, ondanks de grote onzekerheid rond de Zuiderzee vanwege de aanleg van de afsluitdijk en alle inpolderplannen. Aan het eind van de Tweede Wereld Oorlog trad met de komst van Klaas de volgende generatie toe, en het duurde niet lang voordat de werf van het bouwen in hout overschakelde naar staalbouw. Er werden zelfs grote stalen kotters gebouwd voor de Urker vloot. In 1955 sloeg het noodlot toe. Een grote brand legde twee hallen en huizen in de as, terwijl deze om religieuze reden niet verzekerd waren. Zoon Albert verliet school om mee te helpen de werf weer op te bouwen. En hoe. Tussen 1959 en 1980 werden dankzij een uitstekende reputatie niet minder dan 70 stalen Urker trawlers gebouwd. In 1971 kwam Klaas Jr. erbij. Maar dat was net de tijd, dat buitenlandse concurrentie ervoor zorgde, dat het bouwen van visserijtrawlers steeds minder rendabel werd. De opdracht uit Florida voor een aluminium 70 voets Striker 'sportvis-jacht' markeerde het begin van de overgang van vissersboten naar plezierjachten. De derde Hakvoort-generatie, Albert en Klaas Jr. zag de jachtbouw wel zitten. Er volgde nog vijftien Striker-jachten voor Amerikaanse klanten, die meteen de goede naam van de werf over de oceaan hielpen vestigen. In de jaren 80 volgden meer luxe motorjachten in de 30-meter range voor alweer Amerikaanse klanten. In 1993 kocht Albert zijn broer Klaas uit. Hakvoort werkte in die tijd samen met de werf die later zou uitgroeien tot Oceanco. Begin jaren 90 treedt de vierde generatie Hakvoorts toe in de personen van de broers Klaas en Albert Jr. Zij nemen het bedrijf in 2014 van hun vader over. Alweer een moeilijke tijd vanwege het uit een klappen van de Russische markt. Maar de broers richtten zich op de top van de markt ('die blijft immers altijd'), bemachtigden wat extra productieruimte en wisten hun twee hallen nog een ietsje te vergroten. Resultaat: het YN252 Project Adur. Dat hadden die Zuiderzeevissers van 100 jaar geleden eens moeten zien! Royal Hakvoort Shipyard en een film met het verhaal van Albert Hakvoort Sr., kleinzoon van de oprichter. |
| Pandemie Geen Belemmering Voor Atlantic Rally For Cruisers Al Sinds 1986 Een Bewezen En Geslaagd Concept |
 De bekende Atlantische oversteek 'onder begeleiding', de Atlantic Race for Cruisers is dit jaar voor 300 zeilers (56 boten) op 22 november in Las Palmas begonnen. Een dag later zijn de 25 boten in de 'ARC plus' (via een ommetje Kaapverdië) vanuit hun tussenstop Mindelo vertrokken. Zij hadden Las Palmas al op 8 november verlaten. Zo zijn beide groepen min of meer gelijktijdig op Saint Lucia aangekomen. Alle bemanningen zijn PCR op COVID getest. Maar het zal een toer geweest zijn om 'de anderhalve meter' in de Caribische aankomsthaven nog te handhaven. Wetende dat het daar volgens protocol een toffe boel inclusief rum en steelband behoort te zijn... Hoe dan ook, de meeste boten zijn na 2700 mijl alweer veilig aangekomen in Rodney Bay Marina. De terugreis geschiedt geheel zelfstandig. Tenzij je je inschrijft voor de ARC Europe 2021 (start 8 mei van de Maagden Eilanden naar Portugal). Hoewel er in een toerklasse- en een wedstrijdklasse gevaren wordt, willen we u 'de winnaar' hier met opzet en voorbedachte rade mooi onthouden. Want dat is natuurlijk niet de bedoeling van het oorspronkelijke idee. Het gaat hier om de prestatie, en het opdoen van ervaring met veiligheid als toegevoegde waarde. Ook al blijft dat laatste op de oceaan natuurlijk altijd een relatief begrip. Er hebben dit jaar twee boten onder Nederlandse vlag meegedaan. Maar gezien de namen van de schippers (Dundukov en Yordanov) zou het hier slechts om het sinds kort omstreden ICP bootpaspoort kunnen gaan. Al met al blijft het concept van de Atlantic Rally For Cruisers (die al sinds 1986 bestaat) voor zeezeilers met niet te veel ervaring een mooie en gezellige optie om toch eens 'naar de overkant' te varen. Zeker voor hun gezin of familie. |
| CoCo Yachts: Jachtwerf Met Afwijkend Portfolio Van Veerboot En Reddingboot Tot Pontonboot |
 Het klinkt een tikkeltje exotisch, COCO Yachts. En dat klopt ook wel, want deze bijzondere onderneming heeft vooral klanten op grote afstand: China, (waar de ontwerpen ook - voornamelijk in aluminium - gebouwd worden), Taiwan, Zanzibar. Althans zo lijkt het als we de website bekijken van deze 'Dutch Design and Development company specialized in designing and building high speed vessels, including (fast) ferries, patrol boats and yachts'... Het bedrijf in Gorinchem met volgens de website toch maar even 15 werknemers ontwerpt onder de slogan 'Enjoy the difference'. En dat laatste is er ontegenzeggelijk. De catamaran veerboten zien er modern en vrolijk uit, de patrouille en bevoorradingsboten stoer en krachtig. Wij beperken ons in het menu 'Our range' even tot de laatste 'yachts'. Hier vinden we een 'diveboat 30' (een ruime negen meter catamaran met sportduik-faciliteiten), de Colon 48 (een fraai ogende motorcatamaran) en 'Le petit bateau' (type luxe pontonboot). Al met al te opmerkelijk om aan CoCo Yachts voorbij te gaan. |
| Pieter Kuhn De Man Achter Kapitein Rob En Het Journaal Van De Takebora |
 Als eerbetoon aan Pieter Kuhn (1910 – 1966), die 75 jaar geleden de strip van de avonturier Kapitein Rob en diens zeilschip De Vrijheid bedacht, publiceren onder meer het Het Parool en andere kranten van het Mediahuis sinds deze maand weer een nieuwe Kapitein Rob strip. Deze strip werd in ons land wereldberoemd, nadat de voormalige verzetskrant Het Parool vanaf eind 1945 er dagelijks een aflevering van publiceerde. Dezelfde Pieter Kuhn is vanaf 1965 ook de illustrator van het bekende 'Journaal van de Takebora'. Het dramatisch afgelopen relaas van de voorgenomen wereldomzeiling door de gepensioneerde luitenant-generaal van de luchtmacht Hans Maurenbrecher. De tekeningen werden door Kuhn gemaakt op basis van de informatie die de voormalig vliegenier hem tijdens zijn tocht stuurde vanuit de havens, die hij aandeed. Het 'Journaal' is eerst als feuilleton in 'De Waterkampioen' verschenen, en later ook in boekvorm. Maurenbrecher heeft het met zijn jacht Takebora (een 10 meter lange 'Oranje Bloesem' van Mulder en Rijke) tot Nieuw-Zeeland gebracht, maar raakte eind mei 1966 voor de noord-oostkust van Australië vermist. Alleen het wrak van de Takebora is twee maanden later teruggevonden. De in Amsterdam geboren Kuhn ('Kunstnijverheidsschool' en Rijksacademie in avondstudie) woonde het grootste deel van z'n leven in Hilversum, en bezat in Loosdrecht een tjalk, waarop hij ook tekende. In de Tweede Wereldoorlog stelde hij zijn grafisch talent in dienst van het verzet door persoonsbewijzen te vervalsen en onderduikers zowel in huis als op de boot op te nemen. Tegelijkertijd werkte hij in overleg met het verzet ook voor Duitsgezinde uitgeverijen. De avontuurlijke spirit van de 'Amsterdamse kwajongen met nogal wat kattenkwaad op z'n kerfstok' (die Pieter Kuhn volgens hemzelf in zijn jonge jaren was geweest), moet hem daarbij geholpen hebben. En dat James Bond-achtige is natuurlijk ook weer ruimschoots terug te vinden in het leven van Robert van Stoerem ofwel Kapitein Rob. Pieter Kuhn had drie dochters, die om zo min mogelijk werk van hun vader verloren te laten gaan in 2009 de Pieter Kuhn Stichting hebben opgericht. |
| Je Kunt Denken Wat Je Wilt Van Ons Nationale Zeilmeisje Maar Laura Dekker Maakt Haar Plannen Wel Waar! |
 Nederland wordt nogal eens gekarakteriseerd als een land, waar je maar beter kunt doen, zoals iedereen. Want doe je anders, dan ben je een aandachtvrager. Laura Dekker weet er alles van. Buiten Nederland een erkend fenomeen, vanwege haar wereldomzeiling vanaf haar (bijna) vijftiende, haar boek, haar film Maidentrip, haar presentaties, en ook nog de jongste ooit met het Yacht Master Ocean 200gt Certificate... In Nederland vooral 'een dametje, die zo nodig alles anders moet doen', en door leeftijdsgenoten nogal eens als arrogant werd bestempeld. Een schrijnend verschil in waardering. Ze is nu 25 jaar, en moeder. En alweer vragen sommigen zich af of ze soms niet een ontaarde moeder zou zijn. Waarom? Omdat ze weer op reis is. Dit maal een rondje Atlantic met haar zoontje Tim van twee jaar en zeven tieners tussen de twaalf en zestien, mede begeleid door haar vriend en zeiler Sander Vogelenzang en de Oostenrijkse Leonie Stukenkemper. Maar Laura Dekker verwezenlijkt opnieuw een onderneming, waar ze al jaren geleden haar zinnen op heeft gezet: haar zeil-ervaringen en levenslessen als kind delen met jonge mensen. En hen zo te helpen stevig in het leven te staan en gelukkig te zijn. Wie niet goed begrijpt, wat ze hiermee bedoelt, krijgt daar wellicht meer zicht op door de pagina te lezen over haar stichting Laura Dekker World Sailing Foundation (officieel 'Laura Dekker Call Of The Ocean Charitable Trust'). Ze doet het dus wel weer. Sinds 16 november is ze op weg met de 'volwassen Guppy' (21 meter, 53 ton - Dekker in de Frankfurter Allgemeiner: "We hebben zo'n beetje alles verkocht wat we hadden, en nu is-ie van ons..."). Corona hielp de deelnemende kinderen aan toestemming van hun school, nu 'leren op afstand' heel gewoon is geworden. Zij betaalden voor het complete Atlantische rondje 15.000 euro, dat is 'volgens tariefkaart' zo'n 8.000 euro minder dan met School at Sea. Met Laura zeilen zal bovendien toch ook avontuurlijker zijn. Al was het maar vanwege de kleinschaligheid. Na de 'Bumpy Ride' van de eerste dag met een gedwongen tussenstop in IJmuiden heeft de club inmiddels zowat de Kaapverdische Eilanden bereikt (positie). In april hoopt Laura met haar jonge bemanning weer terug te zijn van deze Atlantische tour. U kunt de Guppy-reis volgen via het blog van Laura's stichting. |
| Op De Valreep: Talisker Whisky Beproeving Roeien Tot Aan De Overkant Voor Een Goede Zaak |
 Met een oververtegenwoordiging van Groot Brittanië is Nederland met drie teams toch mooi een goede tweede in de Talisker Whisky Atlantic Challenge 2020. Die uitdaging bestaat uit de 3000 mijl d.i 4800 kilometer te roeien van het Canarische Eiland Gomera naar Antigua in de Carieb. De jaarlijkse 'challenge' bestaat sinds 2013 en heeft alleen 2014 overgeslagen. Deelnemers koppelen vaak de sponsoring van een goed doel door vrienden en bekenden aan hun te behalen prestatie. In totaal hebben zich dit jaar 21 boten ingeschreven: acht in de soloklasse, twee duo teams, een trio en tien teams van vier roeiers. Onder die laatse twee Nederlandse damesteams: de Atlantic Dutchesses (hartonderzoek bij vrouwen) en de Dutchess of the Sea (ALS/Plastic Soup). Het derde Nederlandse team is wel een bijzondere. Het is zeiler en roeier Mark Slats (Row4Cancer), die in de 2018-editie al eens als solist (!) in 30 dagen de vierde plek behaald heeft, en dit nu in de duo-klasse met ad hoc roeimaat Kai Wiedmer nog eens over wil doen. De eisen die de organisatie in elk geval op papier aan de roeiers stelt zijn hoog: RYA Essential Navigation & Seamanship, RYA Sea Survival (Or National Equivalent), RYA First Aid at Sea (Or National Equivalent), Short Range Radio Licence and the Ocean Rowing Course certificate. Ja, de Atlantic Challenge pakt het professioneel aan. Trouwens ook wat betreft het inschrijfgeld... Dat gaat 'een lolletje' te boven. Inclusief de 1000 euro per teamlid betaalt een solodeelnemer 20.500 euro, een duo 21.500, een trio 22.500 en een viermansboot 23.500 euro. Dat is niet mis. Maar het schijnt dus toch te werken, want volgens de site zouden de deelnemers van de afgelopern vier jaar tesamen toch zes miljoen euro bijelkaar hebben geroeid. En nu we toch in de getallen zitten: wie meedoet aan de Atlantic Challenge komt gemiddeld 12 kilo lichter aan, dan hij of zij op 12 december is vertrokken... Intussen voert het duo Slats-Wiedmer na zo'n 800 mijl roeien het klassement aan in alle klassen! De realtime posities. |
|
|
|
| Net Ontdekt editie 189 - december 2020 | |
|
|
|
|
© Nauticlink | adverteren op Nauticlink
|
|