Altijd leerzaam, verhalen van vertrekkers. Dit keer het verhaal van Marsha en Maarten. Zij behoren tot de categorie wereldreizigers die op een goede dag roept: “Weet je wat, we gaan niet per motor of camper reizen, maar per boot”. Na een reis flottielje zeilen in Griekenland, een vakantie op het IJsselmeer (2006) en langs de Nederlandse kust (2007), gooit het paar afgelopen mei in Dokkumer Nieuwe Zijlen de trossen van hun Breewijd 31 los voor de definitieve wereldreis van een jaar of drie. Vaak slaagt dit type mens er opvallend goed in, zichzelf gedurende de reis al doende om te vormen tot volleerd zeezeiler. Maar niet altijd zonder slag of stoot. Een nachtelijke oversteek van de shipping lane naar Sao Vincente wordt de twee zowat fataal. Het september-logboek: “De paniek aan boord was gigantisch en met alle pk’s die onze motor rijk is, probeerden we weg te sturen van onze oceaanstomer. We draaiden rakelings langs de romp en keken torenhoog naar de tanker. Met alle kracht aan het roer draaide ik door en kon ternauwernood ontsnappen aan de gigantische hekgolf met schroefwater wat leek op een wildwaterbaan….” Na nog wat zwalken langs de Portugese en Spaanse kust, waarin Marscha en Maarten ontdekken hoe ze in hun zeilavontuur staan, hebben zij – een beetje tot verdriet van Maarten – nu besloten het komend jaar eerst nog maar op de Middellandse Zee te blijven om volgend jaar opnieuw te bekijken, of ze dan echt toe zijn aan ‘de grote oversteek’ met hun Vida Vagabunda. Ook goed zeemanschap!
