Hier staat meestal een verhaaltje over de avonturen en ontdekkingen van vertrekkers. Maar over de ‘tegengestelde beweging’ van het weer thuiskomen hoor je minder. Gebeurt dat met het lood in de schoenen, of ben je opgelucht en blij dat je er bent? Vaak breken blogs bij thuiskomst abrupt af, maar af en toe worden de ervaringen geëvalueerd. Bas, Marieke en hun drie dochtertjes deden op hun Hallberg Rassy 36 ‘Mare Liberum’ in een jaar een ‘rondje Atlantic’. De laatste mijlen vanuit Engeland zijn confronterende mijlen. Zo schrijft Marieke “Voor mij is dit mentaal een rollercoaster. Iedere mijl word ik heen en weer geslingerd tussen hier, nu, naar huis gaan en het geweldige jaar dat achter ons ligt. Om en om roept er wel iemand: ‘zullen we omdraaien?…nu kan het nog'” Slechts zes weken na vertrek uit Fort Lauderdale maken Marieke en Bas vast in Zierikzee en zijn ze trots op elkaar. En de kinderen. Om de overgang niet al te abrupt te laten verlopen knoopt de Mare Liberum er zelfs nog een genoeglijk weekje op het thuiswater van de Grevelingen aan vast… Het staat er mooi beschreven. Terugkijkend op het jaar: “Het mooiste van de reis is toch wel het onderweg zijn, zonder te weten wat de bestemming zal brengen.” En drie weken na thuiskomst valt de slotconclusie op het blog van de Mare Liberum: “Reizen, in welke vorm dan ook, is het allermooiste wat bestaat… Toch pakken we met heel veel plezier, energie en vol verwachting ons dagelijks leven weer op.” Missie geslaagd.
