Een voorbeeldje hoe het ‘kan verkeren’. Vanaf de Eerste tot de Tweede Wereldoorlog gold de Vrijbuiter Klasse als een spectaculaire ontwikkelingsklasse. Alles mocht om de houten zeilboot zo hard mogelijk te laten racen, zolang er maar één romp was, grootzeil en fok samen niet groter waren dan 15 m2, de huid- en dekdikte niet dunner dan 12 mm, en de oppervlakte van de kuip niet groter dan 2 m2. Een trapeze was niet toegestaan. Zo kwamen er Vrijbuiters met verschillende tuigen en zwaardsystemen. Maar van die modieuze klasse van toen zijn nu nog maar zeven exemplaren over! Althans zo lijkt het op de huidige site van de Vrijbuiter Klasse, een filiaal van de stichting Oud-Zeilend-Hout, die haar jaarlijkse bijeenkomst op 28 en 29 juni in Balk heeft gepland. De oud-hout fanaten hebben de vergeten Vrijbuiter uitgeroepen tot ‘Boot van het Jaar’. Sisca Vierstra wil de historie van de fraai gelijnde oldie graag in tekst en beeld bundelen in een boekje en zoekt nu historische informatie en foto’s. Geen gemakkelijke missie. Dus als u kunt helpen: siscavierstra@gmail.com. Wie bouwtekeningen van de Vrijbuiter van dichtbij wil bekijken kan deze online dankzij het ‘Geheugen van Nederland‘ haarscherp op z’n scherm toveren, maar daar blijft het zo’n beetje bij. Op de site van de Vrijbuiter Klasse vindt u de boten, die het zeilteken ‘Z’ voerden, die tot dusverre zijn teruggevonden.
