Deze periode van het jaar kenmerkt zich door stromen terugblikken en jaaroverzichten. Sport, politiek, show, nieuws, alles gaat in de replay. Op de een of andere manier hebben we de neiging het nieuwe jaar achterwaarts tegemoet te treden. Is dat logisch? Nee, natuurlijk niet. Onze toekomst ligt immers juist vóór ons. We brengen de jaarwisseling ‘volle kracht achterwaarts’ door, alsof we roeien! Met de blik op het verleden.
Want wie roeit kijkt ook naar waar hij vandaan komt, en ziet niet waar hij naar toe gaat. Hij ziet evenmin, wat er op het punt staat te gebeuren. Dat ziet een roeier pas, als het al gebeurd is. Als het misschien al te laat is. Waarom we dus niet vaker vooruit-roeien? Geen idee. Want het kan wel! Hoe ik hier op kom? Dankzij ‘Kees de Tippelaar‘. Of liever waarschijnlijk dankzij deze excentrieke nazaat uit een rijk Amsterdams koopmansgeslacht. Want ik ben er nog niet helemaal zeker van dat hij inderdaad de Kees van de kaart is. U leest er in deze ‘Net Ontdekt’ 146 meer over. Wel is zeker dat de man op de kaart in 1903 écht vooruit roeide. Je kunt je daarom afvragen, waarom we nu ruim 100 jaar later nog steeds achteruit-roeien.
Ja, vooruit-roeien door gewoon te trekken en niet door te duwen. Omdat we meer trekkracht dan duwkracht heben. Meer dan een mechanisme, dat de draaibeweging rond de dol omzet in een kracht in de tegengestelde richting, heb je er niet voor nodig. Maar ondanks alle moderne technieken en materialen, is er op dit punt geen enkele vooruitgang geboekt. In plaats daarvan hebben we achteruitkijk-spiegeltjes op roeiskifs en wherries bedacht om te voorkomen dat we al roeiend een stijve nek krijgen.
’t Komt ook niet, omdat er ‘na Kees‘ helemaal niemand mee bezig is geweest. Het tegendeel is waar. In 1996 was het nog een onderwerp op de site van de Technische Universiteit Delft. En wat dacht u van dit filmpje? Het is geupload door Ron Straver, geen onbekende in roeikringen. Hij schrijft daarbij: “De knikroeiriem is een systeem waarmee de roeier vooruit kijkt en toch gewoon kan roeien. Zonder grote aanpassingen past dit systeem op iedere roeiboot. Samen met roeisloepen.nl wordt deze uitvinding verder ontwikkeld zodat alle roeiers van Nederland veilig het water op kunnen. Geen stijve nek meer van het achterom kijken tijdens het roeien!”
Maar dat was wel in 2013, en daarbij lijkt het gebleven. Misschien door gebrek aan internationale steun? Omdat vooruit roeien een Nederlandse afwijking zou zijn? Wel nee. Ook in de Verenigde Staten weet men wat vooruit-roeien is. Getuige www.frontrower.com (ook leuk!) en er bestaan hele rijen patenten (kijk maar eens onderaan en klik op een vergelijkbaar patent. Dit kun je herhalen tot je een ons weegt…). Misschien is deze lawine van octrooien ook wel de reden, die ondernemers de zin ontneemt te investeren in vooruit-roeien. Want op een risicovol avontuur in zo’n patenten-doolhof zit natuurlijk niemand te wachten.
Dat het maar niet wil opschieten met ‘vooruit-roeien’, zou ook simpelweg kunnen komen, omdat we het van nature maar liever bij het oude willen houden. Veranderingen vinden we vaak maar al te lastig. Noemen we ons zelf geen ‘gewoonte-dier’? Dat men ons die oersaaie einde-jaaroverzichten maar blijft voorschotelen, heeft daar vast ook mee te maken. De traditie wil nu eenmaal, dat we met een blik op het verleden en de rug naar de toekomst naar het nieuwe jaar ‘roeien’.
Zelfs al weten we nu dat vooruit-roeien echt kan en vast verstandiger is. Het valt dus ernstig te betwijfelen of het met die ‘knikroeiriem van Kees’ ooit nog goed zal komen. Desondanks doe ik een poging en wens u met de blik op de vaarrichting prettige feestdagen en een gezond en succesvol 2017!
Met vriendelijke groet,
Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink