De America’s Cup wordt zo onregelmatig gevaren dat het iedere keer weer even wennen is aan de aparte regels rond de de Cup. Deze maand werd bekend dat de ‘Challenger of Record ook de Challenger wordt toen Luna Rossa Prada Pirelli de Prada Cup won en dus mag matchracen tegen de Royal New Zealand Yacht Squadron, de Defending Club’. Volg je het nog? Ik gelukkig wel. Simpel gezegd heeft Italië de competitie met Amerika en Engeland gewonnen en nu mag het Italiaanse team proberen om de Cup te winnen van Nieuw Zeeland. De kiwi’s veroverden de beker in 2017.
Hoe is het zo ingewikkeld geworden? Daarvoor gaan we terug naar het allereerste begin van de America’s Cup. In 1851 werd America uitgenodigd voor de wedstrijden bij Cowes. De Amerikanen staken de Oceaan over met de zwarte America, een bloedsnelle, state of the art schoener. Het was al snel duidelijk: deze zeilers kwamen niet om te kijken hoe goed de Britten konden zeilen. Ze wilden een visitekaartje afgeven. Al voordat er een race was gezeild was er al gezeur: wegens typisch Britse regeltjes mocht de America mocht niet meedoen aan de wedstrijden! Uiteindelijk werd er toch een race ingelast en die won de America met overmacht. De prijs werd mee naar huis genomen en benoemd tot een Challenger-cup. Wie dacht sneller te zijn dan het schip dat uit kwam voor de New York yachtclub, waar de Cup stond, die mocht hem mee naar huis nemen. Cambria was de eerste. In 1870 dachten de Britten hiermee de Cup terug te kunnen brengen. Tevergeefs. Er volgenden nog 25 pogingen. Pas na 132 jaar ging de Cup naar een ander land. Australie won in 1983. Inmiddels hield de New York Yachtclub onderlinge voorrondes om te bepalen wie van haar leden de Cup het best zou kunnen verdedigen. Deze ‘Defender’ nam het op tegen een uitdager, de Challenger. Later gingen ook de uitdagers, de Challengers, voorrondes organiseren om te zien wie de beste kans had de ‘Auld Mug’ te veroveren. De club die de voorrondes organiseert wordt de Challenger of Record genoemd. Bij de Cup waar we nu middenin zitten is dat het Italiaanse Luna Rossa team. De voorrondes worden in Nieuw Zeeland gevaren. Een voordeel van de rol als Challenger of Record (organisator) is dat je mee kunt denken over de enorme set aan regels die de verdediger mag bepalen.
Zo was Luna Rossa veel eerder op de hoogte van de plannen voor een foilende monohull van 75 voet dan de andere teams. Het lijkt erop dat deze rol Luna Rossa geen windeieren heeft gelegd. Het team zeilde de boot met meer schwung, souplesse en finesse dan het wat houterige Britse INEOS. Vanaf 6 maart weten we of ze een match zijn voor Peter Burling en zijn Nieuw Zeelandse team. En welke rol onze eigen Carlo Huisman hierin mag spelen.
America’s Cup