Amsterdam – Mannen die richting horizon willen vertrekken, zijn er meer. Toine Heijmans laat de zeewind er doorheen waaien.
Een man, met een niet nader genoemde functie op een niet nader genoemd kantoor, besluit drie maanden in zijn eentje te gaan zeilen, en wel hierom. ‘Voor je het weet is het kantoor het centrum van de wereld. Als je niet oppast, wordt het je reden van bestaan. Wat het kantoor doet, wat er gemaakt wordt of wat het verkoopt – dat is van minder belang. Het kantoor is er alleen voor zichzelf; een organisme dat met een bepaalde reden is ontstaan terwijl niemand meer weet wat die reden was.’
Weg is deze man, de hoofdpersoon uit Op zee van Toine Heijmans, aan het varen over de Waddenzee, de Noordzee en de Atlantische Oceaan. En wat zet Heijmans hem goed neer: hij en de kleine wereld waarin hij gedurende die drie maanden vertoeft, de paar vierkante meter van zijn bootje, en de kleine wereld die hij achter zich heeft gelaten, zijn vrouw, dochter en het kantoor. Treffender kan iemand niet de woelingen weergeven in het hoofd van een man die doodgaat op kantoor en leeft in een boot. (De Volkskrant)