Een vreemde koers is het eerste teken dat er iets aan de hand is op de Bark Europa. De Nederlandse driemaster is vanuit Montevideo weer op weg naar de meest gevaarlijke wateren van deze aardbol: Drake Passage in de Zuidelijke IJszee tussen Kaap Hoorn en Antarctica.
Knal
Na vijf dagen op zee wordt de bemanning om 6:00 in de ochtend opgeschrikt door een harde knal, gevolgd door het gegil van diverse brandalarmen. “Brandalarmen gaan wel vaker af in de ochtend,” vertelt de Nederlandse kapitein Eric Kesteloo, “bijvoorbeeld als er een toastje te lang in de broodrooster zit of als iemand onder de hete douche staat met de deur open naar zij hut. Maar de knal kon ik niet thuisbrengen.” In de stuurhut komt er rook uit het paneel voor de navigatie-verlichting. “Ik pak een schroevendraaier om bij de bedrading aan de achterkant van het paneel te komen. De brand valt mee. Er is vooral rook.”
Alle stoppen
Kapitein Kesteloo: “De luide knal die me wakker maakte bleek een bliksemschicht die insloeg in de top van de hoofdmast. De energie ging gedeeltelijk door de bedrading van de deklichten van de hoofdmast en de navigatieverlichting in de masttop. De meeste stoppen in de stuurhut en enkele in de schakelkamer waren doorgeslagen. Praktisch alle navigatieapparatuur was uit. Niemand raakte gewond door de bliksem zelf.”
Testen
De bemanning heeft een drukke dag, alle systemen moeten worden getest. De motoren werken, evenals de rest van alle techniek aan boord. Er kan zonder probleem worden gezeild. Alleen de elektronica in de stuurhut heeft de klap niet overleefd. Dan volgt een lastige afweging. De bemanning is opgeleid om het schip ook zonder elektronische navigatiemiddelen te kunnen varen. De juiste papieren kaarten zijn altijd aan boord dus in theorie kan de reis naar Antarctica gewoon doorgaan.
Slecht zeemansschap
Eric: “Zeilen en het gebruik van de motoren vormen geen enkel probleem. Maar straks in de wateren van Zuid-Georgië en Antarctica zal de nu niet meer functionerende uitrusting zeker worden gemist. Ja, het voortzetten van de reis in deze toestand zal meer zeemanschap vergen, het kan. Maar om dit stuk zee op te zoeken zonder al deze apparatuur, die ten eerste verplicht is, ten tweede veiligheid ook echt verhoogt en werklast voor de bemanning aanzienlijk vermindert, dat is slecht zeemanschap.
Klaar voor vertrek
Het besluit om de koers te verleggen en in Ushuaia te wachten op nieuwe navigatie-apparatuur is onvermijdelijk. Inmiddels is het schip weer klaar voor een volgende reis en zal vertrekken op een van de laatste dagen van 2021 voor een nieuwe reis over de gevaarlijkste zeeën ter wereld. Met nieuwe een navigatie-set.
Dit bericht is geschreven door Klaas Wiersma, onafhankelijk watersport journalist voor Nauticlink. Wil je reageren op dit bericht? Laat hieronder een reactie achter of stuur Klaas Wiersma een e-mail via nieuwsdienst@nauticlink.com of contact hem via linkedin
