Veere aan het Veerse meer en het Kanaal door Walcheren is voor iedereen die in Zeeland vaart een mooie historische bestemming. Een pittoresk stadje met een zeeverleden en – wat minder bekend is – dat vanaf het begin van de vorige eeuw tot 1970 ook een kunsternaarskolonie rijk was. Een van de eerste schilders die er in 1892 ging wonen was Bernard Plasschaert (1835-1893). Haven en kade (‘kaai’) waren ideale onderwerpen voor schilders, die voornamelijk tot de behoudenden garde behoorden. De ‘avant garde’ zat meer in Domburg. De schilder Schütz (1854-1933) schilderde er zijn hoogaarzen, Bernardus Coesel (1884-1952) zijn havengezicht net als Dirk Koets (1895-1956) en Willem Vaarzon Morel (1901-1982). Op de site ‘Schilders van Veere‘ staat naast de historie van de ‘Veeristen’ een compleet overzicht van kunstenaars die in Veere gewoond en gewerkt hebben. En poëtischer dan het daar staat kunnen wij deze groep schilders niet omschrijven: “Kunstenaars die in de jaren na de sluiting van het Veerse Gat in 1961 door de komst van de recreatie en een geheel nieuwe bevolking langzaam maar zeker, tegelijk met de eb en vloed, landelijk in de vergetelheid zijn geraakt…“
