Informatie voor de watersporter

’t Is uithuilen en opnieuw beginnen met die olympische klassen

Niemand heeft de uitslagen van de laatste Delta Lloyd Regatta eigenlijk serieus genomen. ’t Internationale zeilevenement was volgens de organisatie ook maar ‘een experimentje’. Door zeilers eerst bijna een week lang te laten zeilen, en dan één slotwedstrijdje te houden, die voor de helft de einduitslag van de hele week bepaalde.

Waarom? Om er een kijksport van te maken voor de media en toeschouwers. Welke media en welke toeschouwers? Ik hoor al dertig jaar dat olympisch zeilen een kijksport moet worden. Eén probleem, het is het niet en het wordt het niet, zolang er evenveel kampioenen als boten zijn. En helemaal niet als de wereldzeilbond (ISAF) – die als belanghebbende totaal vergroeid is met al die zeilklassen – in de race naar ‘mediamomentjes’ nu kiest voor een systeem, die de ziel uit het zeilen haalt en op geen enkele wijze recht doet aan de zeilers.

Uit angst de olympische status te verliezen, is de ISAF nu gezonken tot het kaliber van een ‘Sterren Zeilen op het Water’-format. En heeft onze wereldzeilbond nu in paniek alle media-aandacht verheven boven een eerlijke competitie. De club is de weg kwijt. Want wil je een sport serieus laten meetellen, dan zal je wedstrijden moeten creëren, die deelnemers in staat stelt te bewijzen dat ze echt de besten zijn.

Precies de reden dat zeilwedstrijden juist opgebouwd zijn uit een hele serie races, die vaak gevaren worden onder verschillende omstandigheden. De essentie van het zeilen is toch, dat het een ‘consistency sport’ is in een wisselend milieu. Een sport waarin je kunt laten zien in ’t zelfde bootje onder alle omstandigheden ‘als eerste de overkant te halen’. Alleen een marmottenrace kent een winnaar bij toeval.

Tegelijk leven we in tijden van grote concurrentie, ook in de sport. ’t Zijn geen tijden meer van fijnslijperij. Dat de zeilsport minder leeft bij een breder publiek, komt mede door al die verschillende klassen. Nee, geen verschillende disciplines zoals bij andere sporten. Want al die klassen spelen een identiek spelletje, alleen het bootje verschilt. U zult misschien zeggen, dat die verschillende klassen nodig zijn. Maar dat is onzin. Ben Ainslie was koning in de olympische Laser klasse, vervolgens regeerde hij in de Finn en afgelopen maand zeilde hij een record rond het Engelse eiland Wight op een AC45 catamaran. Een goede zeiler wint kennelijk in alle klassen.

De huidige klassen zijn gebaseerd op een toevallige historische ontwikkeling. Met het gevolg dat de talloze kampioenen hun heldendom onderling versnipperen. En de media het zeilen wel voor gezien houden als ‘niet serieus of te ingewikkeld’. Om de slag in de sport te winnen, is het de hoogste tijd de bijl nu eindelijk eens te zetten in die complexe organisatie. Kijk naar het gehannes met de olympische status van het surfen en kiteboarden. Multihulls eruit en erin.

Als de ISAF nu bij scratch zou kunnen beginnen, dan ontwikkelde de organisatie één moderne boot met alle compromissen, die daarbij horen. Niet te licht, niet te zwaar, een beetje acrobatisch, maar niet te. Optimaal voor gemiddelde omstandigheden en ‘that’s it’. Om de vier jaar zo nodig wat aanpassingen. Alleen in deze boot zou je dan nationaal, Europees, wereldkampioen of olympisch kampioen kunnen worden. Goed, je ontwerpt er nog een tweemansboot bij, maar daar moet het echt bij blijven. Geen gezeur met erfenissen uit het verleden, multihulls, kites of surfplanken. Ook leuke varianten, maar de zeiltitels vallen alleen nog in die twee boten te behalen. Zo wordt de winnaar vanzelf een échte kampioen, en zullen meer mensen de sport willen volgen.

Maar de ISAF is zo sterk als alle krachten en ego’s die erin werken. Het is maar de vraag of deze organisatie in staat zal blijken zelf – en voordat anderen het doen – de zeilsport te saneren, zonder met nog meer van die idiote puntentellingen als in de Delta Lloyd Regatta 2013 te komen. Media, sponsoren, liefhebbers én zeilers willen alleen maar helderheid, onomstreden prestaties en één kampioen. Die kan de ISAF alleen maar leveren door de boel eens flink te herstructureren. Kortom, door uit te huilen en opnieuw te beginnen. Ik wens u een mooie zomer!

De volgende vakantiemaand slaan we – zoals u gewend bent – weer over.

Met vriendelijke groet,

Bert Kuijpers,
schipper van Nauticlink

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang wekelijks ons watersportnieuws-overzicht