Sinds 7 juni was de Amerikaanse Sonya Baumstein (30) roeiend op weg vanuit Japan naar San Francisco aan de Amerikaanse westkust. Ja, waarom eigenlijk? Zelf beweert ze het besluit ‘een oceaan over te roeien’ in 2011 te hebben genomen, terwijl ze nog nooit eerder verder dan twee kilometer uit de kust was gekomen. ‘Na dit besluit wist ik meteen dat ik het kon’, zegt ze, en bedwong als bewijs de Atlantische Oceaan. Maar dat was met anderen. Om het verhaal misschien iets begrijpelijker – maar tegelijk ook aparter – te maken: in 2004 heeft een autoongeluk een eind aan haar atletiekcarriere gemaakt en een begin aan zeven jaar revalideren. Sindsdien ondernam ze expedites per fiets, kayak en supte ze de Bering Straat over. Misschien als bewijs dat ze springlevend was. Maar die 6000 mijl van de Stille Oceaan bleek toch andere koek. Eerder hebben maar drie andere roeiboten dit gepresteerd, waarvan één ‘doublehanded’. Passaatwinden kunnen je op deze route ook niet helpen, je moet het hebben van zeestromingen en niet al te slecht weer. Maar dat laatste kreeg ze wél, en al na een week zond ze 250 kilometer uit de Japanse kust een noodsignaal uit en is ze op 13 juni gered door een vrachtschip. Een Expedition Pacific van korte duur.
