Scheveningen – Voor de schipper van Team Brunel, die vandaag jarig is, werd het alles behalve een feestdag. Geen taart, kaarsjes of feesthoedjes. Alleen een hele lange slinger…, van zeewier wel te verstaan.
De dag begon nog feestelijk. Toen de jarige job om 04.00 uur aan dek verscheen lag zijn Team Brunel fier op kop. Een mooier cadeau kon hij zich niet wensen. Na de start in Lorient waren de 7 boten begonnen aan een match race langs de Bretonse kust. Zigzaggend baanden de boten zich een weg langs tienstallen vuurtorens, door baaien en langs eilandjes. Een strijd om de beste wind en vooral de meeste stroming in een geweldig decor.
Team Brunel deed de race rond de boeien het snelst en vond zichzelf bij het ochtendgloren vooraan de vloot. De zeven boten voeren nu in een langgerekt peloton richting Brest, het meest westelijke puntje van Frankrijk. Uitgestrekte rotspartijen die bescherming bieden aan kleine verscholen strandjes. De zon komt schuchter op vanachter een kerkklok. Een Franse haan kraait en de geur van vers gemaaid gras waait in onze neuzen. Niks aan het handje zou je zeggen en schipper Bekking maakte zich dan ook op om lekker in het zonnetje gezet te worden.
Vlak nadat we het puntje van Bretagne passeerden werd het partijtje bruut verstoord. De boten zeilden dicht langs de Franse kust om de harde stroming in dieper water te vermijden. Maar onze boot liep plots voor geen meter meer! Het was zelfs voelbaar. Alsof we in een verjaardag taart vastzaten. Het gewicht naar voren, en weer naar achteren. De maststand werd veranderd. Alles wat trimbaar was werd geprobeerd, maar de achtervolgende boten zeilden letterlijk voorbij. Eerst Alvimedica, daarna MAPFRE en Dong Feng, maar ietsje later ook de rest. Binnen 45 minuten van de eerste naar de zevende plaats. De boys aan dek probeerden hun kalmte te bewaren, maar van binnen moeten zijn ze boos. 24 uur werk naar de knoppen. “Ongelofelijk,” zegt Pablo Arrarte hoofdschuddend… “Ongelofelijk,” zegt Louis Balcaen terwijl hij over zijn hoofd wrijft.
Als laatste optie geeft de nog lang niet-jarige Bekking het commando wat je als schipper het liefs niet wil geven: een zogenaamde Backdown. Oftewel tegen de wind in en de boot achteruit laten drijven. Dit met de hoop dat, mocht er iets om de kiel zitten het er hopelijk vanaf glijdt.
Bij de manoeuvre komt er een grote sliert zeewier achter de boot te voorschijn. Als Team Brunel de koers hervat voelt de boot godszijdank weer vertrouwd aan. Het verjaardagstaart-gevoel is verdwenen. Maar het verjaardag gevoel ook. Weg mooie uitgangspositie! In deze Volvo Ocean Race krijg je niks cadeau. Ook niet als je net 52 bent geworden. (Brunel Sailing, www.volvooceanrace.com)
