Veel logboeken van vertrekkers beschrijven minutieus alle gebeurtenissen van de reis. Maar de grote kunst van het schrijven is het weglaten van overbodige details om zo de essentie over te houden. Dat is het logboek van de Matsya, de Koopmans 60 van Rolf en Toos. Los van de relativerende stijl in een zo nu en dan bijzonder mixje van mild cynisme en humor vind je er ook herkenbare observaties en vragen. Bijvoorbeeld de vraag over het weer vertrekken uit een veilige haven tegen het licht van hun eerste oceaanoversteek. Na twee maanden Las Palmas lezen we: “Altijd die neiging nog een dagje te blijven liggen! Veiliger? Gemakkelijker? Zekerder? Waarom toch die losgooidrempel? Losgooien op deze reis is ook steeds loslaten, niet altijd leuk, enigszins ongewis, nieuwe vrienden en oude accu’s achterlaten, onverwachte leuke maar ook minder leuke dingen meemaken, opnieuw beginnen. Ik moet me er steeds toe zetten. Het gekke is dat, dat gevoel direct na de pieren weg is en verandert in een soort ‘toekomst’…” Voor de oversteek krijgt de bemanning versterking van Jos. Twee fragmenten uit de samenvatting achteraf. Onderweg op te lossen: ruimte in voorstagprofiel yankee, yankeefurler liep door rem, complete windmeterset na vier dagen van de mast gewaaid, televisie uit de muur gerukt, stopcontact kapot gestoten. Halshoeklus grootzeil op mastprofiel door geschavield. Valt mee en we hebben het meeste al weer gerepareerd! Onderweg meegemaakt: totaal vier vrachtschepen gezien, waarvan Toos er twee opriep – beetje met andere mannen kletsen – en de volgende antwoorden kreeg: (1) ‘Mevrouw we hebben geen zin in een gesprek’ en (2) ‘Mevrouw we zitten in een SAR en zullen onze koers en snelheid niet aanpassen’. Dat laatste betrof een Frans jacht ongeveer 20 mijl achter ons. Het woei toen inderdaad wel wat hard. De Matsya ligt nu in Suriname. Rolf: “Rust, relax, lummelen, toch maar mooi gedaan die oversteek en tegelijkertijd: ga hier voorlopig maar even niet meer weg…” (..) Ja, daar heb je ‘m weer, meegevaren als verstekeling: de losgooidrempel van de Matsya!
