Het dreigt even goed mis te gaan bij het MARIN in Wageningen. Opnieuw raakt een bulkcarrier op drift, terwijl de herinnering aan de losgeslagen Julietta D nog vers in ons geheugen ligt. Ook MARIN S9600 komt dwars op de golven te liggen, alleen zijn die kniehoog en is het gele oceaanschip een model.
Afgelopen januari was het wel menens. Het 190 meter lange vrachtschip Julietta D sloeg van haar anker in het ankergebied voor Scheveningen en raakte op drift. Door de storm dreef het naar het gebied ook waar een windpark wordt gebouwd voor de kust van Noordwijk. Daarbij voer het schip eerst tegen een tanker aan en daarna tegen een transformatieplatform in aanbouw en uiteindelijk ook tegen de fundering van een windturbine.
Tachtig stuurloze schepen
Julietta D werd geborgen, de schade bleef beperkt maar het had veel erger kunnen aflopen. De schrik zat er flink in. Daarom kwamen al kort na de wilde zwerftocht maar liefst twintig experts bij elkaar voor een brainstorm-sessie over de veiligheid rond windmolenparken. Hoe kunnen we voorkomen dat een stuurloos schip de volgende keer tegen een windmolen botst. Per jaar raakt er alleen al op de Noordzee zo’n tachtig keer per jaar een schip op drift. Iedere keer is het weer billenknijpen dat er niks stuk gaat op de steeds voller gebouwde zee. Volgens het MARIN kan het gemiddeld twee keer per jaar voorkomen dat een schip een aanvaring heeft met een windmolen.
Twintig experts
De twintig experts begonnen driftig te schetsen en kwamen uiteindelijk tot drie veiligheidsconcepten die op schaal worden getest in het bassin van het MARIN. Het eerste concept is een verankerde lijn met boeien die werkt als een soort vangrail en zo moet voorkomen dat een schip tussen de molens terecht komt. Daarna test men een net dat tussen twee palen wordt gespannen. Het derde concept is een haaklijn op de zeebodem waar het krabbende anker achter blijft haken.
Kabel of net
Maar wacht even. Een kilometers-lange rij boeien, onderling verbonden met dikke staalkabels bedoeld om schepen in te vangen? En een tussen palen gespannen net? Op zee? Waar zijn deze verstrooide professors mee bezig? Deze veiligheidsmaatregelen voor tachtig losgeslagen boten vormen een enorm gevaar voor honderden niet losgeslagen schippers. Dat zijn wij, de watersporters. Windmolenparken als Luchterduinen, Prinses Amalia Windparken en Offshore Windpark Egmond aan Zee zijn doorvaarbaar voor schepen met een lengte tot 24 meter. Je zult toch gek op staan de kijken als je midden in de nacht opeens een gespannen net tegen komt.
Mooie speeltjes
Laten we hopen dat de heren professoren zich niet te veel laten meeslepen door de mooie speeltjes in het Wageningse golfslagbad en oog houden voor de werkelijkheid. Want het grote verschil tussen een weg en een oceaan, een zee of een meer is de vrijheid om je eigen koers te kunnen kiezen. Gewoon je eigen weg varen in een grote leegte die helemaal voor jou is. Gelukkig heeft het plan van de haakkabel op de zeebodem ook nog kans van slagen.
Foto: Bas Buchner, MARIN
Dit bericht is geschreven door Klaas Wiersma, onafhankelijk watersport journalist voor Nauticlink. Wil je reageren op dit bericht? Laat hieronder een reactie achter of stuur Klaas Wiersma een e-mail via nieuwsdienst@nauticlink.com of contact hem via linkedin
