Al ruim 140 jaar zijn de Rothschilds met boten bezig. De eerste – ‘Gitana’ – was in 1876 op een Engelse werf aan de Thames gebouwd, en werd gedemonteerd in kisten naar Lausanne aan het Meer van Genève gestuurd, waar de stoomboot weer in elkaar werd gezet. Opdrachtgeefster was baronnes Julie Caroline de Rothschild, die gek was op snelle boten. Aan het roer van de 24 meter lange vaartuig doorbrak de eigenzinnige Julie als eerste de 20 knopen grens en pakte daarmee op 3 april 1879 de titel van snelste ‘Yachting Lady’. De familie de Rothschild bemoeit zich nog met de oprichting van de Yacht Club de France aan het eind van de 19de eeuw, maar wacht tot de jaren zestig van de vorige eeuw met nieuwe investeringen in snelle boten. Dan is het baron Edmond de Rothschild, die met Gitana III tot en met Gitana VIII een stempel drukt op de zeilsport. Inmiddels zijn we met weldoener Benjamin de Rothschild weer een generatie verder. Deze kon geen weerstand bieden aan de oceaanzeilerij, en de daarbij horende maxi-trimarans. De laatste loot in de Gitana-botenboom is op 17 juli te water gelaten. Het is een ‘Ultim’ foilende reuzen-trimaran – Gitana 17 – van 32×23 meter, een Guillaume Verdier-Team Gitana ontwerp waaraan twintig maanden is gebouwd door onder meer Multiplast in Bretagne, en die geschipperd wordt door Sébastien Josse. Half augustus zijn de elementaire proefvaarten afgerond en op 31 augustus heeft de zeegigant voor het eerst de vrije teugels gekregen om zich te verheffen voor een take-off… En ja, het werkte! Vanaf 5 november zal Gitana 17 zich in de Transat Jacques Vabre met zijn soortgenoten kunnen meten.
