Dat je naast een huizenruil-, een botenruil-site kunt bedenken, verbaast niet. De kunst is daarna wel een redelijk aanbod te kunnen bieden, en eigenlijk vooral internationaal. Want in eigen land varen botenbezitters immers ‘t liefst met hun eigen boot. Het zou See My Sea wereldwijd aardig kunnen gaan lukken. Door een Frans-Engelse site neer te zetten, die uitnodigt van boot te ruilen, of van huis (je boot tegen een huis kan overigens ook), of eens niet op hetzelfde moment van bezit te ruilen, maar juist na elkaar. Evenmin een idiote gedachte. Zo wissel je behalve de boot ook je gastvrijheid uit. Een gezellige manier om de vakanties te delen en de wereld te verkennen met de know how van de plaatselijke watersporter. Er staan op het moment van schrijven bijna vijftig boten uit Amerika en het Caribisch Gebied in, zes uit het Verre Oosten, twee uit Afrika en 179 uit Europa, waarvan drie uit Nederland. Inschrijven op See My Sea kost tien euro per jaar. Dat is niet veel voor én een verbreding van de horizon, een vaarvakantie in het buitenland en mogelijk nog gezelligheid en nieuwe vrienden ook.
Russische eigenaar Heesen tóch op sanctielijst
11 april 2024
